عبور

یا لطیف

                                       کابینه ی ساده زیستها

خدا بیامرزد شهید رجایی را . نه میز نهارخوری 10 نفره در خانه اش داشت نه درختچه های تزئینی و نه از این تلفنهای فانتزی . بچه تر که بودم وقتی تلویزیون صحنه های مستند زندگی رجایی را نشان می داد یا وقتی که در کتابی خواندم در زمستان بخاری خانه اش خاموش ماند  چون سهمیه ی کوپن نفت رییس جمهور ایران تمام شده بود ؛ اگر ارزش گریه را می دانستم شاید برای نبودنش اشک ریخته بودم . تا امروز که بزرگ شده ام موقع خواندن فاتحه برایش افتخار کنم که از کودکی برای رجایی گریه کرده ام .

... امشب تلویزیون زندگی وزیر رفاه را نشان می داد . همه ی آن چیزهایی که در بالا گفتم رجایی نداشت او داشت و حتی می گفت بعد از 28 سال کار مدیریتی ...! الان در یک رفاه نسبی به سر می برد .

به قول آقا مرتضی حقیقت زیر ابرو بر نمی دارد که.

مگر رهبری نگفته بود تمام زندگی من در یک وانت بار جمع می شود . حالا آقایان بروند مقایسه کنند . بعد هم بگوییم خدمت رسانی . به عنوان یک دانشجو می گویم : رییس جمهور باید دقت کند تمام وزرا مثل خودش ساده زندگی کنند . قحط الرجال که در مملکت نیست .

( یادم هست یکی از کاندیداهای ریاست جمهوری در انتخابات سال 80 گفته بود تا بیست و چند وزیرم را پیدا نکنم کاندیدا نمی شوم . کاش احمدی نژاد هم همین کار را می کرد .)

............

این جمله را وقتی گفتم که اولین بار می خواستیم یک چفیه را داخل یک تابلو در دانشگاه نسب کنیم...

هرگز مپندار که چفیه گردن آویزی بیش نیست.

چفیه اگر هزار سال هم از غربتش بگذرد رسالت خویش را فراموش نمی کند .

چفیه یک هویت است .

...........

به نظر من و دوستام یه نظریه هست که می گه پسر باید با دختری ازدواج کنه که خودش باشه . یعنی خود خودش باشه . همونی که می خوای . محجبه ، با محبت ، چیزفهم ، سیاسی ، ولایتی و غیره . البته بماند که پیدا نمی شود .

1_ قابل توجه دخترا: شما همه ی اینا هستین .

2_قابل توجه برادرایی که ازدواج کردن : ان شاءالله که خانومتون این خصوصیات رو داره . اگه نداره فقط اجازه دارین دعا کنین که اونارو کسب کنه . توسل به سایر راهها برای شما ممنوعه .

داشتم می گفتم . خلاصه که خودش یعنی دختری با خصوصیات بالا که البته باید مولفه های دیگه ای مثل علاقه به شهادت شوهر بعد از 6 ماه زندگی و پایه بودن برای زندگی در هر نقطه ای از ایران اسلامی رو هم داشته باشه . در همین زمینه من و دوستام یه شعرهم در مورد این خودش افسانه ای گفتیم که به شرح زیره .

خودش یعنی همه آب و همه خاک .

خودش یعنی همه عشق و همه پاک .

خودش یعنی گذشته ، حال ، فردا .

تمام سهم یک آدم زدنیا ....

لازم به ذکرکه بر طبق بعضی از روایات هستند دوستانی که خودش رو پیدا کردن که صد البته کجا و چگونه دیگه به ما ربطی نداره .

( اخوی کوچکتر الان اینجا بود . می گفت داداش خودش یه آدمه ؟)

...........

به دستان تاریکم نگاه کن.

                داستان معرکه بر آنها نوشته اند .

                                              (از خودم)

...........

می خواستم برای تولد حسین (ع) بنویسم اما این نوشته ی آوینی از ذهنم عبور کرد .

 "هر شهیدی کربلایی دارد و خاک آن کربلا تشنه ی خون اوست . و زمان انتظار می کشد تا پای آن شهید بدان کربلا رسد و آنگاه خون شهید ، جاذبه ی خاک را خواهد شکست و ظلمت را خواهد درید و معبری از نور خواهد گشود و روحش را از آن به سفری خواهد برد و برای پیمودن آن هیچ راهی جز شهادت وجود ندارد . "                     ( شهید آوینی )