عبور

تقریبا همه چیز برای اصلاح‌طلبان آماده است...

۱_سیاه‌نمایی ناراست آنها از اوضاع کشور، کسانی از افکار عمومی را به مرز انفجار (اگرچه غیر معقول) رسانده است.

۲_در حال مقصر جلوه دادن رهبری نظام در جمیع مشاکل ارضی و سماوی هستند و حتی از این می‌گویند که برجام روحانی و FATF هم کار رهبری و چیزی به نام «دولت موازی» است.

۳_سمّی را به افکار عمومی تزریق کرده‌اند که می‌گوید: اوضاع درست‌بشو! نیست، سایه شوم احمدی‌نژاد هیچوقت تمام نمی‌شود و علت همه این مشکلات هم نظام جمهوری اسلامی -بخوانید رهبری!- است.

و ۴_ به دنبال هدم دولت و «استعفای روحانی» هستند و اتفاقا اصولگرایان را عامل آن معرفی می‌کنند تا اوضاع بغرنج شود.

بیان این ۴ گزاره تحلیلی لازم بود تا بگویم همه چیز برای آنها آماده است تا آتش فتنه‌ای به نام «اعتراض ظالمانه» در کف خیابان‌ها گُر بگیرد و دامن همه را بگیرد.

رخدادی که پیش لرزه‌اش در «فتنه اقتصادی» دیماه ۹۶ رخ داد و عده‌ای که اکثریتشان شاغل بودند و موبایل‌ هوشمند هم داشتند! به بهانه گرسنگی و بیکاری به خیابان آمدند اما به جای اینکه مطالبه اقتصادی داشته باشند؛ علیه حکومتی که هجدهمین اقتصاد جهان است، شعار مگر بر دیکتاتور سر دادند و عکس سردار سلیمانی را آتش زدند.

قضیه البته وقتی جالب‌تر می‌شود که از جانب من بشنوید سعید حجاریان و محمدرضا خاتمی درباره «حکومت جدید ایران» و کیفیت اصلاح طلبی در آن هم زمزمه‌هایی البته وقیحانه را مطرح کرده‌اند.

پ.ن: نوشداروی مبارزه با این توطئه شوم که دامن همه‌مان را می‌گیرد نیز #روشنگری است و بس. همان که از ۷ سال قبل هشدارش را داده‌ام...

تیرماه سال ۹۲ بود. عده‌ای هجمه‌های شدیدی را علیه مدیر مسئول روزنامه کیهان به راه انداخته بودند و کسی هم دفاعی از حاج حسین شریعتمداری نمی‌کرد.
همان روزها یادداشت «ما، بزرگ‌زادگان و حسین شریعتمداری» را نوشتم.
بعد از چند روز ناشناسی تماس گرفت و شروع به احوالپرسی کرد...
می‌خواست، بداند چرا از حسین شریعتمداری دفاع کرده‌ام؟
لحنش گیرا بود ولی من با بی‌تفاوتی خواستم خودش را معرفی کند! گفت: من «مرد پشت پرده روزنامه کیهان» هستم.
اسم حاج حسن شایانفر را شنیده بودم ولی مرد نامی از خودش نبرد.
خلاصه قرار شد در روزنامه کیهان همدیگر را ببینیم و راجع به چند موضوع صحبت کنیم...
پیرمرد، دریا دریا آرامش بود... مثل یک رفیق قدیمی مقابلم نشست و حرف‌هایم را که از موضوع لزوم دفاع از حاج حسین شریعتمداری به سیاست و رسانه و الزامات تحلیل صحیح کشیده بود را مو به مو شنید.
هرچه می‌گفتم او بیشترش را می‌دانست ولی در سکوتی عمیق اجازه می‌داد توی بحر دانایی‌اش غوص بخورم.
گذشت و آن جلسه ۲.۵ ساعته و آن حرف‌ها تبدیل به یک رابطه استاد و شاگردی شد و یک همکاری کوتاه مدت در بخش پژوهش‌های سیاسی روزنامه خوب کیهان.
«حاج حسن شایانفر» ولی صبح امروز برای همیشه از بین ما رفت...
چند سالی دچار تألمات جسمی بود و همان روزها هم حتی کارهای روزنامه را در حالیکه روی تخت می‌خوابید انجام می‌داد.
من این را می‌دانم که رفتن حاج حسن شایانفر ثلمه‌ای است که هیچ چیزی جای آن را پر نمی‌کند.
و پر بیراه نیست اگر بگویم او برای ما مثل حبیب‌بن‌مظاهر بود و حالا در نبودش چاره‌مان کم شده است.
باشد که حالا که رفته است اما در تنّعم الهی و در جایگاه شهدای انقلاب باشد و اجر سال‌ها مجاهدت و گمنامی‌اش را از صاحب اصلی انقلاب و اسلام بستاند...

*همین مطلب در کانال تلگرام من:
@masoud_yarazavi

این مطلب را امروز در کانال تلگرامی‌ام نوشتم و مایلم شما هم اگر وقت داشتید، بخوانیدش:

***

بعد از انتشار خبر محرمانه نهی احمدی‌نژاد از حضور در انتخابات آینده توسط مقام معظم رهبری، برخی رفقای اصولگرا مواضعی اخذ کرده‌اند که به نظر من نه تنها دلچسب نیست که مضارّ زیادی هم دارد.
مثلاً گفته‌اند که احمدی‌نژاد از این فرصت استفاده و ولایت‌پذیری‌اش را اثبات کند و یا گفته‌اند او حق ندارد خلاف نظر رهبری عمل کند و...!
این در حالی است که اساساً اسلوب احمدی‌نژاد درباره «ولایت فقیه» مشکّک است و به قول سردار احمدی‌مقدم، او وقتی می‌گوید «ولایت» اصلاً منظورش مشخص نیست.
ضمن اینکه همین برخی رفقای اصولگرا انگار نمی‌دانند که احمدی‌نژاد در مسئله ولایت به امر مولوی و ارشادی اعتقادی انحرافی دارد و برای همین تصور اینکه رفتار او می‌تواند یا باید تابعی از امر رهبری باشد حکماً یک تصوّر واهیست.
(و برای همین هم از سال ۸۴ می‌شد فهمید که او و جبهه پایداری یا همان سوم تیری‌ها جملگی منحرف‌اند)
سوگمندانه باید بگویم که در این قضیه، تحلیل اصلاح‌طلبان دلچسب‌تر است که از چند ماه قبل یکصدا گفتند احمدی‌نژاد علی‌القاعده از نظر شورای نگهبان و برای ریاست‌جمهوری «بی‌صلاحیّت» است.
به نظر من، این گزاره و تأکید بر آن برای احمدی‌نژاد منطقی‌تر است تا حرف‌های همین برخی رفقا که بعضاً هم جزو احمدی‌نژادیست‌های سال ۸۴ بودند...

پ.ن۱: نیمه‌های سال ۹۱ بود که طی تحلیلی در نشریه پنجره و بعد هم در جاهای دیگر عرض شد که احمدی‌نژاد اگرچه دنبال ریاست‌جمهوری در «دولت دوازدهم» است اما دیگر صلاحیت حضور در هیچ انتخاباتی را ندارد. و گفتیم که یا ردّ صلاحیت می‌شود یا اینکه خودش وارد فرایند انتخابات نمی‌شود.
نظر حضرت آقا-که البته معلوم نیست احمدی‌نژاد به آن عمل کند یا خیر- اثباتی بود بر همین تحلیل که به فضل خدا محقق شد.
البته هنوز هستند عزیزان مسئولی که درباره احمدی‌نژاد و سؤالات انتخاباتی پیرامون وی بحث و فحص می‌کنند و پاسخ‌های تحلیلی رفقای ما که می‌گویند «پایگاه آرای او به نسخه بدیلش، یعنی به کاندیدای جبهه پایداری رأی خواهند داد» را قبول ندارند!
اشتباه پشت اشتباه...

پ.ن۲: من یکی معتقدم که تمام اصلاح‌طلب‌ها را باید ریخت توی دریا... اما این اعتقاد دلیل نمی‌شود اگر دوستان اصولگرا کار غلطی می‌کنند نسبت به آن سکوت اختیار کنم.

***

آدرس کانال تلگرام من:

@masoud_yarazavi

این مطلب را امروز در کانالم تلگرامی‌ام منتشر کردم و مایلم شمایی هم که مشتری اینجایید، بخوانیدش:

***

اگرچه هنوز پایان ماجرا نیست اما فکر می‌کنم حالا که «رسول درّی اصفهانی» عضو هیئت مذاکره کننده دولت روحانی و مسئول یکی از کمیته‌های آن به جرم جاسوسی دستگیر شده است؛ مخاطبانم معنای تحلیل ۳.۵ ساله‌ی «فرار شبهِ موسویانی» که اینجا درباره‌اش مطلب می‌خواندند را بهتر متوجه شده باشند.
بماند که بخاطر این تحلیل به ما گفتند «لامذهب»، گفتند «ساکت باش دیگر»، گفتند «این آدم که دنبال غواصی و سوارکاری است را چه به این حرف‌ها؟!» و مثل غریبه‌ها ترجیح دادند منزوی باشیم و سرمان به کار خودمان باشد...
ولی همانطور که همیشه عرض می‌کنم، حقیقت نامیراست و دیر یا زود خودش را به رخ می‌کشد.

من البته تمام چیزهایی که در این زمینه می‌دانم را نگفته‌ام و اینجا هم نخواهم گفت ولی الحال اینکه ان‌شاءالله حواستان هست که پول‌هایی که درّی اصفهانی گرفته؛ همان پول‌ها را حسین موسویان هم گرفته است.
و همان پول‌ها هم به انحاء دیگری در جلسات واسطه‌گری که زمانی دکتر زاکانی از وقوع آنها خبر داد؛ دارند جابه‌جا می‌شوند.
و ایضاً اینکه ۳۰ میلیون تومان ماهانه‌ای که درّی اصفهانی می‌گرفته، زیادی پول کمی بوده است و این یعنی...!
به حساب من، فعلاً نام ۳ نفر در پرونده «فرار شبهِ موسویانی» برده شده که یکی از آنها دستگیر و از مابقی هم در روزهای آینده خبر خواهیم شنید.
اما هنوز ابعاد دیگری هم از تحلیل ما در این زمینه مانده است تا محقق شود.

نتیجه‌گیری:

اولاً که بینی و بین‌الله ما از خودمان چیزی نداریم و همه «اوست...» که فرمود: و ما رمیتَ اذ رمیت و لکنّ اللهَ رمی...
ثانیاً من نه الآن و نه هیچوقت دیگر اهل «دیدید، گفتیم» نیستم (اگرچه اهل این هستم که لامذهب نبودن بچه‌های سرِ‌راهی نظام را ثابت کنم!)
و ثالثاً حرف‌های بالا صرفاً کدهای بیشتری بود برای اینکه بدانید چرا می‌گویم ما بچه‌های سرِ راهی نظام هستیم و چرا ماجرای پرونده «فرار شبهِ موسویانی» هنوز هم ادامه خواهد داشت؟!

***

آدرس کانال تلگرام من: @masoud_yarazavi

به نام خداوند بلندمرتبه و با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد

***

یکم_ از صبح فردای اعلام نتایج انتخابات مجلس دهم، مشخص بود که علی آقای لاریجانی رئیس مجلس جدید هم هست.

این جمله را گفتم که پروپاگاندای این هفته‌های اصلاح‌طلبان درباره آقای عارف را جدی نگیرید.

فی‌الجمله اینکه آقای عارف گوشت قربانی شده تا بوسیله‌اش؛ اصلاح‌طلبان بتوانند اندکی از هویت از دست‌رفته‌شان را با طرح عارف در افکار عمومی بازیابی کنند.

دوم_ عقل سیاسی می‌گوید، کسی به نام محمود احمدی‌نژاد بعد از این در هیچ انتخاباتی تأیید صلاحیت نخواهد شد...

چه اینکه دیاثت سیاسی کار یک لحظه‌ای اوست و همگی می‌دانیم که به چندین هنر دیگر از قبیل انحراف، بغی علیه ولی فقیه، خلاف شرع و قانون بیّن و... هم علاوه بر دیاثت آغشته است.

فقط دعا کنید، قُل دومش یعنی سعیدخان جلیلی که احتمالاً از فیلتر شورای نگهبان عبور می‌کند هم رأی نیاورد که خدای نخواسته مجبور شویم از چاله روحانی به چاه تفکر منحطّ جبهه پایداری سقوط آزاد کنیم.

سوم_ همانطور که می‌دانید تحلیل من از چند سال قبل این بوده که این توافق نهایی میان روحانی و آمریکا (موسوم به برجام) یقیناً با صدای بلند و بصورت رسمی خواهد شکست و ایضاً اینکه تعدادی از فعالان دولت روحانی هم دچار پرونده‌ای همانند «سیدحسین موسویان» خواهند شد.

خواستم بگویم این دو تا تحلیل اگرچه صورت عینی‌تری هم خواهند داشت اما با اجازه شریفتان همین الآن هم محقق شده‌اند چه اینکه اولاً آقای عراقچی صراحتاً اعتراف کرد که برجام بر اساس شروط رهبری نظام نقض شده است! (و برجام منها شده از امر رهبر یعنی حرام عینی و حکماً می‌دانید که ساحت پاک انقلاب اسلامی هرگز حرام عینی را نمی‌پذیرد)

و ثانیاً رهبر انقلاب هم اخیراً اذعان کردند که محمدجواد ظریف از برخی خطوط قرمز عبور کرده است. (و این یعنی اینکه نظام اسلامی دارای سماحت اگر نبود؛ الآن باید ظریف را با لباس منقش به ترازو مشاهده می‌کردیم. و این سماحت و بزرگی البته معلوم نیست که تا کجا ادامه داشته باشد...)

چهارم_ رفقای خوبم، مسئله اصلی ما در این روزها نه دیدار صبیّه آقای هاشمی با بهائیان است نه بحث و فحص درباره کیستی ریاست مجلس!

مسئله اصلی (غیر از برجام!) باید این باشد که این اصلاح‌طلبان نامرد، که در انتخابات ادعای برد کرده‌اند و هم‌اکنون می‌گویند صاحب بیش از 50 درصد کرسی‌های مجلس هستند (و یک جورهایی هم راست می‌گویند و از ۲ سال قبل همین جا خوانده بودید که نوشته بودم برنده انتخابات می‌شوند)، چه خوابی برای پس از انتخاب رئیس مجلس دیده‌اند؟!

خوابی که البته برای آن (که می‌تواند یک طرح و تصویب چالشی برای نظام باشد) منتظر مساعی مشترک دکتر لاریجانی هم هستند چه اینکه لاریجانی برای ادامه نمایش پیشاانتخابات خود و ماجرای مضحک اعلام استقلال از اصولگرایان، یقیناً در این طرح دهان اصلاح‌طلبان را شیرین خواهد کرد.

درباره تحقق این تحلیل به شدت خائفم و می‌ترسم که توی کله‌ی این پیرمردها، نطفه‌ای در شرف تکوین باشد که نظام را دچار چالش کند!

ضمن اینکه نه از باب تحلیل که من‌باب نظر باید بگویم که این تحلیل بوی خون هم می‌دهد حتی...

_ و پنجم: رفقای عزیزم، این ماجرای فتنه اقتصادی و «احتمال وقوع فتنه اقتصادی» را جدی بگیرید و تا می‌توانید روشنگری کنید.

اقتصاد و امنیت و اقتدار ما به هیچ وجه آن مرداری که روحانی و ظریف و اصلاح‌طلبان و رسانه‌های نامردشان می‌گویند و معرفی می‌کنند، نیست.

بیکاری ما نسبت به سال ۸۹، به میزان ۳ درصد کاهش یافته و فقط ۶ درصد از استاندارد جهانی بالاتریم، هجدهمین اقتصاد بزرگ دنیا هستیم، ۹۰ درصد درآمدهای مالیاتی دولت برای اولین بار محقق شده، از نظر میزان بدهی‌های دولت حتی از ژاپن هم بهتریم، دچار قحطی و ناامنی نیستیم و تحریم‌ها هم هیچگاه بصورت میانگین اثری بیش از ۳۰ درصد بر اقتصادمان نداشته‌اند. از طرفی به قول حضرت آقا(حفظه) بیکاری و گرانی در کجای دنیا نیست؟!

رفقای خوبم... نشود که صبح فردا مردمی که این حرف‌ها به گوششان هم نرسیده به خیابان بیایند و بشود آنچه در ونزوئلا و سودان و اوکراین شد!

***

پی‌نوشت: و ما رمیت اذ رمیت و لکن الله رمی... خوب می‌دانم ولی به قاعده‌ی یک شهر خسته‌ام... بس که ۳ سال گذشته به حسین موسویان بد و بیراه گفتم و صدای این بد و بیراه حالا از حق‌التحریر پرداختی کاخ سفید به موسویان درآمده، بس که دارم می‌گویم آدمهایی از تیم روحانی دارند منافع آمریکا را پی می‌گیرند و بس که حرف‌های بالا را بیان می‌کنم و آنها که باید نمی‌شنوند...

خب نشنوید... و همچنان هم احساس کنید که شما با آن ریش و چفیه و عمامه و صندلی و پست و مقام و اهمیتی که دارید خیلی مهمّید و می‌فهمید و در این طرف، یک آدم فقط از تحقق تحلیل‌هایش مسرور است و دل به این بازی «بیان و تحقق» بسته است.

نه! نکته اینجاست که من و شما می‌رویم اما «حقیقت» می‌ماند.

و این حقیقت نامیرا، توی این دنیا نه تنها اثرش را می‌گذارد که بی‌تفاوت‌ها و معاندینش را هم رسوا می‌کند و برای آن دنیا هم بزمی تماشایی برایشان تدارک دیده است.

من هم که حاشا و کلّا که از حقّم بگذرم...

به نام خدا و با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد

_ بچه‌ها و رفقایی که مشتری نوشته‌های من باشند؛‌ می‌دانند که چند سالی هست که اگرچه به تنهایی اما مشغول هشدار پیرامون «فتنه اقتصادی» و چیزی ذیل عنوان «اوکراینیزه شدن ایران» هستم!

مسئله‌ای که در ظاهر کمی دور از ذهن می‌نماید اما از ۳ سال قبل، بصورت چندین باره مورد اشاره رهبر معظم انقلاب هم قرار گرفت و کسانی مثل محمدجواد لاریجانی، حاج حیدر مصلحی و چند نفر دیگر نیز بعداً بصورت تک و توک، صحبت‌هایی را درباره‌اش مطرح کرده‌اند.

بگذریم...

در بخشی از مصاحبه شماره اخیر روزنامه آرمان امروز با «محمد کیانوش‌راد» از فعالان اصلاح‌طلب می‌خوانیم:

***

مي‌توان اين احتمال را داد كه جريانات مخالف دولت، دست به تحريك اقشار آسيب پذير اقتصادي زنند تا عرصه را بر دولت تنگ كنند؟

احتمال اينكه برخي از جريانات رقيب كه از قدرت كافي جهت ايجاد سازماندهي هم برخوردار هستند، دست به برخي اقدامات تحريك آميز همچون اعتراضات بزنند، وجود دارد.

دولت چه راهكاري براي مقابله با اين جريانات پيش رو دارد؟

دولت لازم است با دقت عمل، هم از جهت رفع زمينه‌هاي شكل‌گيري رفتارهاي پوپوليستي در ميان برخي سياسيون و هم از جهت كار كارشناسانه امنيتي، نسبت به برخي جرياناتي كه احتمال ايجاد ساختگي جريانات مخالف را در اقشار صنفي مي‌توانند داشته باشند، جلوگيري نمايند. +

***

کیانوش راد همچنین در بخش دیگری از این گفت‌وگو از عبارت «لشکر معترضان اقتصادی» هم یاد می‌کند...

رفقای عزیزم؛ در جریان باشید که برای طراحان غربی مدل اوکراینی فتنه و اذناب داخلی‌شان(چه در میان اصلاح‌طلبان و چه در میان حلقه انحرافی دولت احمدی‌نژاد)؛ این مهم نیست که برای آغاز فتنه و اغتشاش اقتصادی چه دولتی بر رأس امور است و کدام محمل یا جریان سیاسی برای این کار ظرفیت بیشتری دارد!

با عنایت به دلایل متقنی، آنها می‌خواهند مردم را با شعار اقتصادی و مطالبات غلط به خیابان بکشانند و بعد هم همین شعارها را به شعارهای براندازانه تبدیل کنند و دست آخر بکنند آنچه را که در اوکراین کردند و در ونزوئلا و هنگ‌کنگ هم در دست اجرایش دارند.

و لابد دقت دارید که تمام این تحلیل‌های پیش‌گفته همچنین قابلیت چفت شدن فراوانی هم با مقولات این روزها مثل «بی‌دستاوردی برجام»، «تحریم‌ها»، «دروغ‌های بزرگی مثل بحران بیکاری و اقتصاد در ایران» و... دارد.

اینکه نوش‌داروی برخورد با این احتمال خطرناک به زعم من چیست هم بماند برای بچه‌هایی که ارتباطات شخصی‌تری با هم داریم.

این تحلیل را امروز در کانال تلگرامم منتشر کردم و مایلم رفقایی که عضو کانال نیستند هم، بخوانندش:

***

اینکه می‌گویم دولت به دنبال «مقصّرتراشی برای بی‌دستاوردی برجام» است و این بی‌دستاوردی‌ها دست آخر پای شیخ حسن روحانی را هم به جمع مقصّرتراشان باز خواهد کرد؛ حرف و تحلیلی قابل اثبات است نه گزافه‌گویی و نه مهملات یک تندروی مخالف برجام!

پس از حرف‌های اخیر عراقچی که رسماً اعلام کرد تحریم‌های پسابرجامی نقض برجام نیستند اما نقیض دستور ۹ بندی رهبر انقلاب هستند! علی مطهری نیز به تازگی در سایت جماران این اظهارات را بر زبان رانده است:

«نباید به شکلی جلوه دهیم که خوبی‌های برجام مربوط به بخشی از نظام و بدی‌های آن مربوط به آقایان روحانی و ظریف باشد، بلکه کل نظام این تصمیم را گرفته و برجام را با همه خوبی‌ها و بدی‌هایش پذیرفته است، همانگونه که امام (ره) پس از پذیرش قطعنامه 598 ایستاد و گفت که مسئول این پذیرش خود من هستم»!

رفقای خوبم، این‌ها-خواسته یا ناخواسته-می‌خواهند ولد نامشروع برجام را به دامن نظام اسلامی تحمیل و کاری کنند که امام جامعه به هِن‌هِن بیافتد و دست از سیرت انقلاب اسلامی و انقلابی‌گری بردارد.

مسئول برجام هم اثباتاً خودشان بودند و از اول هم می‌دانستند که قرار نیست هیچ دستاورد اقتصادی خاصی برای مردم داشته باشد.

چرا برای یاری امام مظلوم جامعه،‌ هیچ صدایی از هیچ حلقومی برنمی‌خیزد؟!

***

آدرس کانال تلگرام من:

@masoud_yarazavi

این تحلیل را به تازگی در کانال تلگرامم منتشر کردم و دوست دارم شما هم بخوانیدش...

***

از شما چه پنهان! ۲ سال قبل و هنوز کابینه روحانی معرفی نشده بود، تحلیلی را روی وبلاگم منتشر و طی آن من‌باب تفرّس به سه مقوله وقوع توافق روحانی، شکست توافق روحانی و مقصّرتراشی برای این شکست! اشاره کردم.

حالا می‌خواهم حرف عجیبی بزنم... اینکه غیر از صالحی و لاریجانی و عراقچی، «روحانی هم حتی به بی‌دستاوردی‌ها و شکست‌های برجام اشاره خواهد کرد» اما نکته آنجاست که او قصد دارد از این منفذ، «مقصّرتراشی» کند و کسی! یا کسانی را در داخل بعنوان «موانع حصول» و یا «مانع اصلی حصول دستاوردهای برجام» معرفی کند.

امیدوارم که شماها که این حرف‌ها را می‌خوانید نقشه خوبی را برای آن روزهای تلخ طراحی کرده باشید...(کما اینکه انتظار بود برای حرف‌های این‌روزهای صالحی و لاریجانی و عراقچی پیرامون محقق نشدن وعده‌های برجام نقشه می‌داشتید)

و باز هم امیدوارم کسی فکر نکند این حرف‌ها مشتی ورّاجی سیاسی و پیش‌گویی است. نه رفقای خوبم! از شما چه پنهان، همین آقای روحانی وقتی از سفر اول نیویورکی‌اش برگشت، به «موانع داخلی توافق» اشاره کرد. بعد از برجام هم کسانی مثل «اسحاق‌خان جهانگیری» و «ولی‌الله خان سیف» از وجود «آن عده» و «دست‌های پنهانی» سخن گفته‌اند که نمی‌گذارند دستاوردهای توافق برای مردم ملموس شود! این سه اماره باشد برای آنهایی که دنبال شاهد تحلیلم می‌گردند. مابقی هم باشد برای بعد...

الحال اینکه دوست دارم روزی که جملاتی مثل «اگر هم برجام شکستی داشته»، «بخش محقق نشده‌ی دستاوردهای برجام»، «همان چند وعده‌ای هم که در کنار اینهمه دستاورد! عملی نشده» و چیزهایی شبیه این از زبان روحانی بعنوان مقدمه ورود به بحث «مقصّرتراشی» اظهار می‌شود؛ باشند کسانی که پاسخ‌های درخور و اقناع‌کننده‌ای را برای افکار عمومی در چنته داشته باشند.

این برجام لعنتیِ بی‌دستاورد، همین الآن هم شکسته و از نشانه‌های شکستنش همین بس که نه تنها مردم هیچ اثری از آن را لمس نمی‌کنند بلکه حضرت آقا(حفظه) بعنوان دیده‌بان راستگو و خیرخواه انقلاب هم حتی هیچ تشعشعی از آن «آفتاب مورد اشاره‌ی روحانی» ندیده‌اند و این ندیدگی را تلویحاً مورد اشاره صریح هم قرار داده‌اند.

اما تحلیل من می‌گوید که شکستگی برجام البته صدای بلندتری هم دارد... مثل سال ۸۴ و وقتی آنهمه بیانیه و نشست و غیره با صدای «گرومپ» شکست و از بین رفت و روحانی هم به جای عذرخواهی از مردم ، کتابچه‌ای نوشت و همه تقاصیر را به گردن «مانع اصلی» انداخت...

***

آدرس کانال تلگرام من:

@masoud_yarazavi

_یک‌ماه قبل از انتخابات اسفند؛ هیئت امام جعفر صادق(ع) شهر تهران، نشستی تحلیلی را پیرامون انتخابات اسفندماه برگزار می‌کند.

 در آن جلسه، یک آدم گمنام بعنوان مدعوّ حضور می‌یابد و صحبت‌هایی را درباره نتیجه احتمالی انتخابات هفتم اسفند بیان می‌کند.

در ادامه فرازهایی از آن صحبت‌ها را به نقل از فایل صوتی مضبوط در جلسه بخوانید:

_ ما می‌خواهیم در این جلسه درباره یک احتمال خطرناک صحبت کنیم.

اصلاح‌طلبان طی ۳ سال گذشته مشغول فعالیت برای انتخابات مجلس بوده‌اند و در یکی از راهبردهای خود در این زمینه تمام بدی‌های عالم را به اصولگرایان ربط داده‌ و در عین حال از خودشان نیز خوب‌نمایی کرده‌اند.

جالب آنکه هیچ پاسخی هم برای این دروغ‌ها؛ ارائه نشده است. بصورتیکه اصولگرایان دچار نوعی امتناع افکار عمومی شده‌اند و لذا بایستی گفت که احتمال اکثریت شدن اصلاح‌طلبان، از نظر ریاضی یک احتمال پر قدرت و با ضریب وقوع بالا است.

_ اصلاح‌طلبان در لیست احتمالی خود، آدم‌های کمترشناخته شده، زیاد خواهند داشت اما نکته آنجاست که مردم به چه کسی قول داده‌اند که حتماً به نامزدهای سرشناس رأی می‌دهند؟!

_‌ باید توجه داشت که (در نتیجه نهایی انتخابات) ترکیب اصلی مجلس را شهرستان‌ها تشکیل می‌دهد نه تهران.

_ احتمال اکثریت شدن اصلاح‌طلبان (به نسبت اصولگرایان)، کم است اما بایستی به پرخطر بودن و ضریب وقوع بالای آن توجه داشت.

_ در انتخابات آینده هیچ فتنه‌ای نخواهیم داشت...

_ اصلاح‌طلبان در هر حالتی در انتخابات آینده اعلام پیروزی می‌کنند. و بقیه احتمالات (اکثریت شدن آنها یا پیروزی نامزدهای سرشناس فهرست احتمالی‌شان) این اعلام پیروزی را به کام آنها شیرین‌تر خواهد کرد.

آدرس کانال تلگرام من:

masoud_yarazavi

خب راستش آنهایی که چند سالی هست مخاطب وبلاگ عبور هستند، می‌دانند که من عادت ندارم وقتی تحلیلم محقق می‌شود حرف زیادی بزنم و حتی‌الامکان سکوت را ترجیح می‌دهم.

ولی من هم آدمم و گاهی دلم می‌گیرد.

متن زیر را شنبه شب گذشته درباره انتخابات مجلس دهم بر روی خروجی کانال تحلیلی‌ام در تلگرام منتشر کردم. مایلم شما هم آنرا بخوانید...

***

_ تا ساعاتی دیگر "پیروزی اصلاح طلبان و دولتیون در انتخابات" توسط خودشان و به هر قیمتی (حتی اگر اقلیت شده باشند!) اعلام خواهد شد.
کاش آن یک نفری که طی ۲ سال گذشته در بسته های گزارش تحلیلی خبرگزاری فارس, روی وبلاگش و در خروجی همین کانال نوشته بود اصلاح‌طلبان و دولتیها ولو حتی اگر یک کرسی هم در انتخابات مجلس جابه جا شود; اعلام پیروزی خواهند کرد و هیچ فتنه ای هم در کار نخواهد بود; خودم نبودم!
فکر نکنید کسی دارد از خودش تعریف می کند...!
اینجا سرزمین واقعیتهاست.
خواستم بگویم کاش آن آدم به تنهایی خودش تبعید! خودم نبودم تا حرفهایم را می گفتم و سبک می شدم.

پ.ن: مثلا درد سنگینی بود که ۲ سال تمام, بقیه فکر کنند یک آدم تنهای احمق هستی که خودت را به اصولگرایی الصاق کرده ای و عادت داری بیانیه‌ی خودت را بخوانی!

_ این تحلیل را روز چهارشنبه گذشته در کانال تلگرامم منتشر کردم و معذرت می‌خواهم از اینکه پس از گذشت 2 روز، می‌گذارمش اینجا...

ادب اقتضا می‌کرد که همانروز بصورت همزمان منتشرش می‌کردم ولی به دلایلی میسور نشد.

الحال اینکه طبق معمول امیدوارم این تحلیل محقق نشود و قضایا طوری رقم بخورد که اصلاح‌طلبان و دولتی‌ها نتوانند، ادعا کنند که مردم به اعتدال و اصلاحات و برجام! رأی داده‌اند ولی چه کنم که مقتضیات صحنه معنای دیگری دارد.

معنایی که یقیناً بایستی آنرا با شما هم به اشتراک گذاشت...

***

«اعلام پیروزی اصلاح‌طلبان در انتخابات به هر قیمتی» سیاستی است که جریان خاص از ۳ سال قبل درباره انتخابات مجلس دهم شورای اسلامی پِی گرفته است.
الآن که در حال نوشتن این مطلب هستم حتی مطمئنم که آنها تیترها و محتوای رسانه‌ای خود برای این «اعلام پیروزی به هر قیمتی» را هم حتی آماده کرده‌اند و اقلیت بشوند یا اکثریت اما پیشاپیش مسرور پیروزی خویش‌اند!
پیروزی‌ای که نمی‌دانم خودخوانده است، یا گفتمانی یا حتی شاید اکثریتی؟!
اما هرچه هست در پرتو بازی‌خوردگی کسانی نظیر علی لاریجانی و سایرینی که فریب عباراتی مثل «اصولگرای معتدل» و «تندروی و اعتدال»! را خوردند؛ رخ خواهد داد.

مجلس آینده یا با اکثریت اصولگرایی تشکیل می‌شود (احتمال قریب) یا با اکثریت اصلاح‌طلبان(احتمال بعید) که بر مبنای تحلیل من، اصلاح‌طلبان در هر دو حالتش اعلام پیروزی خود را به خورد افکار عمومی می‌دهند و به مردم اینطور می‌گویند که «گام دوم را هم برداشتیم، اکنون پیش به سوی گام سوم»!
کثیفی و فرصت‌طلبی این بازی که البته دنیاطلبی و بلاهت عده‌ای نیز بر عمق آن افزود، به حدّی بوده که رمقی برای بیان تمام آسیب‌ها و خطرات آن ندارم.
چه اینکه یادمان باشد جریان اصولگرا وقتی دچار این بازی –بیان شده در تحلیل من- شد که توانسته بود وحدتی کم‌نظیر را تجربه کند...
طرفه آنکه ما نه تنها می‌توانستیم جلوی این بازی‌خوردگی را بگیریم بلکه هم حتی در صورت ناتوانی از این کار (به دلیل آن دنیاطلبی‌ها و بلاهت‌های اثرگذاری که گفتم) اقلاً می‌شد جلوی آسیب‌هایش را گرفت و به مردم گفت که اصلاح‌طلبان همانطور که درباره پیروزی بدون کاندیدا! در انتخابات 92 به مردم راستش را نگفتند؛ درباره انتخابات 7 اسفند 94 هم دارند با افکار عمومی بازی می‌کنند...

***

آدرس کانال تحلیلی من در تلگرام:

masoud_yarazavi@

به تازگی تحلیل زیر را که مربوط به فرجام انتخابات مجلس شورای اسلامی است روی کانال شخصی‌ام در تلگرام منتشر کرده‌ام.

_بنا به دلایلی! اصلاح‌طلبان در صبح روز اعلام نتایج انتخابات، اعلام می‌کنند که پیروز شده‌اند و به آنچه می‌خواستند دست یافته‌اند. (دلایلش را کراراً طی دو سال گذشته در بسته‌های گزارش تحلیلی فارس توضیح داده‌ام)

جدای از این ادعای آنها که تقریباً مطمئنم مقابله‌ی درخوری با آن انجام نخواهد شد؛ اما من هم دوست دارم تحلیل آقایان توکلی و حجاریان و نادران محقق شود و ترکیب مجلس آینده با اندکی تغییر، دارای اکثریتی اصولگرا باشد.

با اینهمه ولی با تحلیل من، نمی‌شود تأثیر رخدادهایی مثل تخریب 3 ساله اصولگرایان، کاریزما سازی برای خود و خوب‌نمایی از چیزی به نام برجام! توسط اصلاح‌طلبان را در نتیجه احتمالی انتخابات آینده نادیده گرفت.

طرفه آنکه 2 سال قبل در جایی نوشته‌ام اصلاح‌طلبان و دولتی‌ها برنده انتخابات آینده خواهند بود...

بردی انتخاباتی که گفتمانی باشد یا اکثریتی یا خودخوانده! اما به دلایلی رخ می‌دهد که امیدوارم به واسطه آنها، زنگ‌های هشدار انتخابات دولت دوازدهم برای اصولگرایان به صدا در بیایند.

انتخابات مجلس دهم مثل «دیدار دوستانه»‌ی قبل از جام جهانی است. مهم ولی بی‌تأثیر شاید...

*ساعاتی بعد از آنکه تحلیل قبلی مبنی بر «پیروزی اصلاح‌طلبان در انتخابات آینده» را منتشر کردم، در خبرگزاری ایسنا به این خبر برخوردم و ترجیح دادم شما هم ببینیدش.

فیه تأمل...!

پ.ن: آدرس کانال من در تلگرام، این است: +

https://telegram.me/masoud_yarazavi

به نام خدا و با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد

_ نمایش تئاتر دولت یازدهم درباره مذاکره با غرب وارد پرده ماقبل آخر خود شده است.

حرف جدیدتری غیر از آنچه طی 3 سال گذشته روی این وبلاگ درباره مذاکرات هسته‌ای و توافقات دولت حسن روحانی نوشته‌ام، ندارم.

چه اینکه نه از باب خودتعریفی که من‌باب ارائه گزارش به مخاطبان «عبور»؛ نیک می‌دانید که نعل به نعل چیزهایی که درباره مشی دولت حسن روحانی و توافقاتش تحلیل کرده بودیم، محقق شده است.

عرض کرده بودیم که میان ایران و آمریکا چیزی به نام توافق نهایی ممکن و میسور نیست و اگرچه در این میان توافقک‌هایی امضا می‌شود و تحریمک‌هایی هم لغو خواهد شد اما اولاً مردم ایران لغو این تحریمک‌ها را در معیشت خود هرگز لمس نخواهند کرد (چون اساساً اثر تحریم‌ها بر اقتصاد ایران بیش از 30 درصد نیست!) و ثانیاً توافقات میان دولت روحانی و کشورهای 1+5 و کدخدای آنها یعنی آمریکا نیز هرگز مانا نخواهد بود و می‌شکند.(چون مشکل بین ما دشمنی است نه سوء تفاهمی که بخواهد با مذاکره حل شود)

آنهایی هم که امروز و در صبح روز اجرایی شدن چیزی به نام برجام، دچار خرسندی هستند باید بدانند که این خرسندی اگر دلیلش «لغو تحریم‌هاست» پس آنها باید به خودشان و مردم نشان دهند که اثر این لغو تحریم‌ها دقیقاً کجاست؟!(یعنی اینکه هرگز چیزی بهتر از آنچه که بعد از توافق موقت ژنو در سال 92 وقوع یافت، رخ نمی‌دهد)

البته باید بهتان بگویم که اگر سیاست‌ورز کم تحملی بودم، عرض می‌کردم که برجام همین الآن هم شکسته است.

چه اینکه لابد خبر تحریم‌های جدید آمریکا در پسابرجام را شنیده‌اید!

و ایضاً اینکه بر اساس دستور 9 بندی مقام معظم رهبری درباره برجام هم برخی مفاد آن مشخصاً رعایت نشده است و این یعنی نقض برجام.

اما تحلیل من این است که صدای افتادن برجام را همه هم حتی خواهند شنید و میرایی آن آشکارتر از این هم می‌شود.

از بابت دولت و اصلاح‌طلبان و غیره هم لابد می‌دانید یا دیده‌اید که حضرات مشغول اذکاری مثل «عده‌ای می‌خواهند نگذارند مردم شیرینی لغو تحریم‌ها را احساس کنند»، «مشکلات اقتصادی با انتخابات مجلس رفع می‌شود»، «موانعی در کار است» و ... هستند.

اذکاری که تدقیق در آنها نشان می‌دهد اساساً خود این حضرات هم می‌دانند خبری از «باغ سبز ارزانی!» نیست و لذا قرار است تقصیر بی‌دستاوردی برجام و شکست آن به گردن چیزهای دیگری از جمله «موانع اصلی»! بیافتد.

رفقای عزیزم، علاوه‌ی بر اینها در جریان باشید که رخدادهایی که در بالا توضیح دادم، به شدت قابلیت چفت شدن با فتنه اقتصادی و اوکراینیزه کردن ایران را هم دارند و برای همین بایستی به شدت حواس همه‌مان جمع باشد.

از بابت انتخابات اسفند ماه هم خیالتان راحت... که هیچ فتنه‌ای رخ نخواهد داد.

سوگمندانه باید بگویم که فتنه در سمت دیگری در حال نضج گرفتن و رشد یافتن است که البته گویا حواس عمده‌ی آنهایی هم که باید جلب نیست.

انتهای پیام/

پ.ن: از سه، چهار روز پیش که رفته‌اند و سیمان ریخته‌اند توی قلب رآکتور اراک هنوز جای خودم نیستم و احساس خرد شدگی‌ام خوب نشده است هنوز.

می‌توانید، بگویید طرف روی یک وبلاگ، برای تفاخر و ریا وقت گیر آورده... هرجور راحتید!

ولی شما هم حتما می‌دانید نزدیک به 15 سال خون دلی را که بچه‌های جنبش دانشجویی، بچه‌های وزارت اطلاعات، حضرت آقا، رسانه‌های انقلابی، دانشمندان هسته‌ای و امثال شهید احمدی‌روشن‌ها خوردند! اما حالا سیمان‌های سرد و سفت شده، قلب رآکتور اراک را پر کرده است.

بگذریم...

لابد آن تحلیلم را هم خوانده‌اید که هزار بار گفته‌ام یک تعدادی از چهره‌های فعلی، به زودی یا به دوری جلای وطن خواهند کرد و به جمع اپوزسیون خارج نشین فعلی خواهند پیوست!

همین برافتادن ماسک از صورت خیانت هم که البته در آینده رخ می‌دهد، کمی تسکینم می‌دهد...

_ وقت کردید اگر، این مطلب کوتاه را بخوانید:

***

اوکراینیزه شدن ایران؛ عاقبت القای «بحران بیکاری»

به تازگی و در لابه‌لای اخبار رسانه‌ها، آماری مبنی بر ازدیاد نرخ بیکاری در ایران به چشم می‌خورد.

بر اساس گزارش رسانه‌ها، مرکز آمار ایران در گزارش خود نرخ بیکاری فعلی ایران را 10.9 درصد اعلام کرده است.

یکی از نمایندگان مجلس نیز چند هفته قبل در جریان سؤال از یکی از وزرا اینطور گفته بود که به دلیل یک اظهار نظر اشتباه وزیر مربوطه، 2 میلیون نفر! بیکار شده‌اند.

یکی دیگر از مجلسی‌ها هم مهرماه گذشته از بیکار شدن یک میلیون نفر در کشور خبر داده بود.

در همین حال، یک مقام سابق بانک مرکزی نیز به تازگی طی مصاحبه‌ای اظهار کرده است که علامت‌های موجود در اقتصاد ایران از حرکت به سمت یک «بحران اقتصادی شدید» حکایت دارد!

مقولاتی همچون رکود، بیکاری، نوسانات بورس و ارز و... در تمام اقتصادهای کلان دنیا وجود دارند اما عموم کشورها از بحران‌نمایی بواسطه این مشکلات اقتصادی خودداری می‌کنند چرا که اساساً هم بایستی میان «مشکل» و «بحران» فرق قائل شد.

مثلا در بحث نرخ بیکاری حتی با توجه به اینکه نرخ بیکاری فعلی ایران 10.9 درصد گزارش شده است اما در عین حال، آگاهی از میزان نرخ بیکاری در سایر کشورهای جهان اثبات می‌کند که اقتصاد ایران در بحران نیست و نرخ بیکاری فعلی هم به مثابه یک تب زودگذر، ان‌شاءالله رفع خواهد شد.

کما اینکه مثلا نرخ بیکاری در ایران در بهار سال 89 عددی در حدود 14 درصد بوده است و مشاهده می‌شود که در حال حاضر و با وجود تمام سیاه‌نمایی‌ها و برخی بی‌تدبیری‌ها اما در حدود 4 درصد کاهش یافته و به نرخ فعلی رسیده است.

در ادامه به میزان نرخ بیکاری در چند کشور دنیا اشاره می‌شود که دانستن آنها برای فهم دقیق‌تر وضعیت اقتصادی ایران ضروری است:

(قابل ذکر است که منابع ارقامی که در ادامه ذکر می‌شود مربوط به «ویکی‌پدیا» و «یورونیوز» است که جملگی مربوط به سال 2015 میلادی هستند. به این نکته نیز توجه شود که میزان استاندارد بیکاری عددی در حدود «5 درصد» است)

اسپانیا: 21 درصد

استرالیا: 6 درصد

بلژیک: 8.7 درصد

بلغارستان: 9.5 درصد

فرانسه: 10.8 درصد

آمریکا: 5 درصد

انگلیس: 5 درصد

کانادا: 7.1 درصد

ایتالیا: 11.5 درصد

مالزی: 3.1 درصد

فنلاند: 9.5 درصد

غزه: 41.5 درصد

ایسلند: 4.3 درصد

یونان: 24.6 درصد

ایرلند: 8.9 درصد

سوریه: 40 درصد

تعمق در آمار ذکر شده به روشنی نشان می‌دهد که وضعیت بیکاری در ایران اسلامی به هیچ وجه در حد بحران نیست و با اندکی تدبیر و برطرف کردن سوء مدیریت‌های موجود به حد نرمال میل خواهد کرد.

پس از ارائه این آمار، بد نیست به این نکته هم اشاره شود که گویا دست‌هایی در کار است تا بصورت خواسته یا ناخواسته نسبت به «بحران‌نمایی از اقتصاد ایران» اقدام کنند.

مثلاً در زمینه نرخ بیکاری؛ یک نشریه خارجی با عنوان «تحقیقات اقتصادی خاورمیانه» در سال 2005 _ 1384 طی گزارشی از بیکاری 40 درصدی در ایران خبر داده و مدعی شده بود که 28 میلیون نفر در ایران با بحران بیکاری مواجه هستند!

و یا از باب مثال دیگر، در سال 1393 نیز یکی از مسئولان امر، طی سخنانی رسانه‌ای اعلام کرد که ایران از نظر آمار بیکاری به «بحران»! رسیده است.

سخنی که البته مورد استقبال گسترده رسانه‌های غربی نیز قرار گرفت...

گفتنیست، بحث مناقشه در آمار مهمی مثل آمار بیکاری، امری رایج در تمام دنیاست و کارشناسان اقتصادی کشورها همواره در آمارهای اقتصادی ارائه شده از سوی دستگاه‌های مختلف کشورشان مناقشاتی را مطرح می‌کنند اما نکته آنجاست که دست آخر نظر مراجع قانونی کشور مورد اتفاق قرار می‌گیرد و مباحث کارشناسی ساحت خود را از خدشه و دروغ پنداشتن آمار ارائه شده جدا می‌کنند.

مطالب فوق البته در حالی است که متأسفانه برخی اشتباهات اقتصادی دولت یازدهم در زمینه‌هایی مثل عدم توجه لازم به اقتصاد مقاومتی، امحای 1700 تن سیب‌زمینی برای عدم کاهش قیمت، امید بستن بیش از اندازه به «برجام»، واردات 12 تن سنگ‌پای چینی در سال جاری و ... بر همگان مکشوف است اما در عین حال باید از مبحث بحران‌نمایی از اقتصاد ایران و به مرز اعتراض کشاندن قشرهایی از مردم نیز بر حذر بود.

رخدادی که نظیر آن در دو کشور ونزوئلا و اوکراین نیز به وقوع پیوسته و بر اثر بحران‌نمایی از اقتصاد؛ در کشور اول منجر به پیروزی سیاسی جریان مخالف چاوزیست‌ها در انتخابات مجلس و البته قحطی اقلامی از مواد غذایی شده و در دومی نیز به براندازی حکومت قانونی اوکراین و حاکم شدن ناامنی و بی‌ثباتی!

در کشور اوکراین بعنوان نسخه اصلی براندازی اقتصادی، مخالفان حکومت قانونی تا توانستند بر طبل بزرگنمایی تحریم‌های اتحادیه اروپا کوبیدند و اقتصاد و حکومت اوکراین را به سبب ارتباط با روسیه تا آن حد مورد عیب‌یابی و تضعیف قرار دادند که النهایه قشرهایی از مردم به خیابان آمده و با حمایت‌های سرویس‌های جاسوسی آمریکا؛ سرانجام دولت قانونی اوکراین در سال 2014 مورد براندازی قرار گرفت.

گفتنیست، جمهوری اسلامی ایران بر اساس گزارش اخیر صندوق بین‌المللی پول، هجدهمین اقتصاد بزرگ دنیا را در اختیار دارد.

پ.ن: مثل این مطلب را که زیر تیغ سانسور رفته و هرگز منتشر نشده را کمتر در رسانه‌های کشور می‌بینید، یا اصلاً نمی‌بینید...

دلیلش در میان رسانه‌های اصلاح‌طلب این است که آنها به صورتی خواسته یا ناخواسته در جهت مسیر ایجاد فتنه اقتصادی هستند و اصلاً فازشان چیز دیگری است و در میان رسانه‌های اصولگرا هم به این دلیل از این مطالب نمی‌بینید که آقایان می‌گویند چون ما منتقد اقتصادی دولت هستیم، انتشار این مطالب که به نوعی تقلیل مسئله بحران اقتصادی و کمک به پوشاندن اشتباهات دولت است؛ وجهی ندارد.

و من اصلاً نمی‌فهمم چرا این فهم مشترک وجود ندارد که مسئله امنیت و نظام بالاتر از این دولت و آن دولت است.

و باز هم متوجه نمی‌شوم چرا حاضر به تفکیک جایگاه از شخص نیستیم؟! یعنی اینکه چرا جایگاه دولت جمهوری اسلامی و ریاست جمهوری اسلامی را از کسانی مثل احمدی‌نژاد و روحانی جدا نمی‌کنیم؟!

ببخشید رفقا...

چشم‌هایم خسته، قلمم زهر‌دار و قلبم پر از تنهایی است اما شما را به هر مقدساتی که دوست دارید، مواظب این «فتنه اقتصادی» لعنتی باشید و تا آنجا که می‌توانید، نگذارید رخ بدهد.

انتخابات آتی امن برگزار می‌شود و هیچ خطر فتنه‌باری، او و ما را تهدید نمی‌کند ولی این ماجرای فتنه اقتصادی را جدی بگیرید و تا حد امکانتان، از آتشش فرو بکاهید.

باشد که خداوند متعال از همه‌مان قبول کند و جملگی پاسدار خون شهدای عزیزمان باشیم.

همین...

حمله به سفارت عربستان توسط يک عده اگرچه کار نادرستي بود اما تحليلم اين است که اعلام قطع رابطه از سوي مقامات سعودي، ربطي به آن نداشت.

يعني عربستان چند ماهي هست که احساس مي‌کند در مقابل ايران به ته خط رسيده و حالا ممکن است هرکاري ولو جنگ! را هم مرتکب شود.

آنها دنبال بهانه بودند و في‌المثل حتي اگر گربه‌اي هم از روي ديوار سفارت سعودي سقلمه مي‌خورد و زمين مي‌افتاد؛ سعودي‌ها حکما قطع رابطه خود را اعلام مي‌کردند.

البته آنها از همان روزي که به ظريف اجازه ملاقات ندادند و ويزاي جنتي را صادر نکردند، اين قطع رابطه را به نوعي اعلام کرده بودند به نظر من! اما خب... يک عده چيزهايي که در خشت خام مي‌شود، ديد را در آينه هم نمي‌بينند.

عربستاني‌ها بدون هيچ مجامله‌اي حالا در يمن و عراق و سوريه و لبنان شکست‌هاي مفتضحانه‌اي را بصورت پي در پي متحمل مي‌شوند و البته کسي غير از ايران را هم مسئول نمي‌دانند.

آنها در توطئه‌هاي مختلفي عليه ايران؛ نظير کاهش قيمت نفت، شارژ فعاليت‌هاي تروريستي و ناآرام‌سازي اهل سنت در ايران هم تا نفس داشتند سرمايه گذاشتند اما دست آخر، اين خودشان هستند که احساس مي‌کنند در اين چاه دست‌کنده افتاده‌اند.

و بديهيست که گربه‌ي زنداني شده در اتاق، احساس پلنگ دارد و چنگ و دندان هم نشان مي‌دهد؛ کما اينکه عربستاني‌ها سفارت خود را با سفارت آمريکا هم مقايسه کرده‌اند! (اشاره به صحبت‌هاي اخير عادل الجبير!)

مجمل آنکه آمريکايي‌ها در ليبي بي‌ثبات داعش زده! وقتي سفير و چند کارمند سفارتشان هم حتي توسط معترضين کشته شدند اما خم به ابرو نياوردند و در ليبي ماندند؛ براي آنکه منافعي داشتند.

و لذا اگر آمريکا به بهانه اشغال سفارتش در ايران قهر مي‌کند و اگر عربستان مجبور به تن دادن به قطع رابطه با کشورمان مي‌شود؛ نه به دليل خودسري يک عده که به دليل بهانه‌گيري و احساس شکستي تمام عيار از جمهوري اسلامي ايران است.

_ ظرف چند روز گذشته بارها و بارها خواستم درباره یک مطلب تحلیلی با شما صحبت کنم...

درباره انتخابات دولت دوازدهم و اینکه ما که اصولگراییم و دلی در گرو این نظام و انقلاب داریم،‌ باید از حالا یک چهره اصولگرای دارای سابقه خوب اجراییِ بدون سابقه منفی را به افکار عمومی معرفی کنیم...

در واقع یعنی اصلاً دوست ندارم در انتخابات آینده دوباره به این فرایند همیشه ناتمام نظرسنجی و وحدت دلخوش کنم! یا اینکه منتظر باشم تا از توی لُپ‌لُپ کسی مثل احمدی‌نژاد سر برآورد.

خلاصه غیر از گفتنی‌ها به دوستان و نزدیکانم؛ نشد که نشد بنویسم تا اینکه امروز (جمعه) برادرهای همیشه در صحنه مؤتلفه‌ای این نامه سرگشاده را در نقد محمدباقر قالیباف منتشر کردند...

سلّمنا... گرفتید ماجرا را...؟! حالا بهتر متوجه می‌شوید دیدارهای مؤتلفه‌ای‌ها با آقای هاشمی، نمازهایی که پشت سر حسن‌آقای خمینی می‌خوانند و ژست‌هایی که برای وحدت می‌گیرند را؟!

البته حرف‌های این بچه سرراهی زیادتر از این چیزهاست...

خواستم بگویم سوریه را هرزگوینیزه بکنند یا نکنند؛ اما هنوز امیدهای زیادی دارم که منافعمان در سوریه حفظ بشود.

رفقا حواستان باشد که منافع ما از روز اول هم «حفظ بشار اسد در سمت ریاست‌جمهوری سوریه» نبود...

نبود و حالا هم اگر برود به معنی از دست رفتن آرمان‌ها و خطوط قرمز و منافع ما نیست.

نفع اصلی و اولین ما حفظ شدن محور مقاومت و حمایت از مردم سوریه بوده و هست. دعا کنید که این هدفمان (که تاکنون هم محقق شده) در خطر دیپلماسی لبخند و کلید و زانو زدن و درخواست‌های بی‌جواب! قرار نگیرد.

و ضمنا اینکه این روزها هر روز که از خانه می‌روم بیرون، منتظرم بوی آتش به مشامم بخورد و صدای پارس کردن جماعت ضد انقلاب به خیابان آمده را بشنوم! (آنهایی هم که مثل همیشه گول می‌خورند و می‌آیند و سنگی می‌پرانند و بعد هم روزی‌خور همیشگی امنیت و اقتصاد و زیبایی این کشور هستند هیچی...!)

ببخشید ولی من نمی‌توانم رخدادهای مهاباد و تبریز را ببینم و هر روز هم اشاره‌های اصلاح‌طلبان لعنتی مبنی بر فاسد بودن نظام و مشکلات بی حد و حصر معیشتی! را نیوش کنم و بعد هم مثل احمق‌ها نفهمم که این حرام‌لقمه‌ها می‌خواهند چه بر سر این مملکت دوست‌داشتنی بیاورند و چه خواب‌های اوکراینی! را که برای خیابان‌های تهران و شهرهای بزرگ ندیده‌اند...

خلاصه اینکه هرجا می‌روید؛ لااقل به آدم‌های اطرافتان بگویید که اولاً هیچیک از مشکلات اقتصادی ما در حد بحران نیست و ثانیاً مشاکل اقتصادی هم با به خیابان ریختن و تظاهرات حل نمی‌شود. (همین‌که هر کداممان به اندازه چند نفر بتوانیم از رمق فتنه آینده بکاهیم خودش خیلی‌است...)

درباره «برجام ملال‌آور» هم تا حالا هرچی دستاورد داشته مبارک عشّاقش... بعد از این هم که قطعاً خواهد شکست؛ منتظر باشید که حضرات عشّاق بهانه‌های جدیدتری را برای توجیه و بزک آمریکا سر هم کنند.

این ماجرای دعوای مشهور به PMD را نیز در سطح کلان؛ دعوای چندان مهمی نمی‌دانم. یعنی اینکه صحیح نمی‌دانم که این روزها همه به جای پرداختن به الزامات تعیین شده از سوی رهبرمان برای برجام و ارائه تحلیل درست برای فرجام این قضیه لعنتی؛ شده‌اند دو دسته و گیر داده‌اند به اینکه PMD بسته می‌شود یا باز می‌ماند؟!

می‌خواهم بگویم به همان اندازه که دلایلی هست برای اینکه شورای حکّام ممکن است پرونده را مختومه نکند؛ همان اندازه هم دلیل وجود دارد که این کار را بکند...

ضمن اینکه اگر بزند و PMD بسته شود؛ دولت سر همه منتقدانش را به صورت یکجا خواهد برد روی نیزه! و بعد هم که برجام بشکند (که اثباتاً می‌شکند) آنوقت دیگر نمی‌شود کار چندانی روی افکار عمومی صورت داد.

نمی‌دانم متوجه منظورم سر ماجرای دعواهای PMD شدید یا نه...؟!

الحال امیدوارم بچه‌هایی که اهل انتقادات و تحلیل‌های اصولی هستند و این روزها از بسته نشدن PMD ابراز اطمینان می‌کنند؛ بعد از مختومه شدن احتمالی‌اش جلوی دولت کنف نشوند! و آنهایی هم که سرخوشانه از مثبت بودن گزارش آمانو حرف می‌زنند و از قطعیت بسته شدن؛ نشود که صبح روز باز ماندن PMD در آذرماه جاری، باز هم دست به «توجیه» بزنند و نوستالژی توجیهات احمقانه‌ی 100 تحریم جدید پس از توافق موقت ژنو در 2 سال قبل را باز هم تکرار کنند.

این برجام حرامزاده یا همان که دولتی‌ها می‌گویندش «توافق نهایی ایران با غرب»! از 2 سال قبل و به هزار تا دلیل معلوم بود که می‌شکند... یعنی اینکه PMD هم که بسته شود، باز خواهد شکست. باشد که داشته باشید...

پ.ن اولی: این حرف‌ها نه از جام جهان‌بین درآمده‌اند نه کسی قصد فرضیه دادن برای آینده را دارد. اینها برآیند فرمول‌ها و معادله‌هایی است که روزانه با معلومات و فرمول‌های فراوان حل می‌شوند و برایشان اتقان و اثبات وجود دارد.

پ.ن دومی: من هم خوبم... یعنی میان اینهمه چیزی که در بالا خواندید؛ اگر قرار است هزینه‌ای داده شود؛ بگذار همین تنهایی من و امثال من باشد. این بچه‌های سر راهی انقلاب...

_ خواستم بگویم من هرگز و در هیچ حالتی قائل و موافق با این نیستم که خدای نکرده با معنایی، با کنایه‌ای، با سخنانی و یا با تیتر اول و دوم و چندمی... دولت و رئیس‌جمهور کشورم را به استعفا یا اسقاط! فرابخوانم.

حاشا و کلّا که نه از فکر من چنین چیزی مستفاد می‌شود، نه از مرامم و نه از تحلیلم.

_ و خواستم باز هم بگویم که آدم پشت این کلمه‌ها دارد درد می‌کشد از بابت اینکه گفت ولی نشنیدند که سوریه دارد برای ما، سرنوشتی مثل بوسنی و هرزگوین (که در آن هم رفتیم و جنگیدیم) پیدا می‌کند و گفت که فتنه اقتصادی و اغتشاش خیابانی به بهانه معیشت دارد رخ می‌دهد...

درد دارد خب... وقتی اولی را می‌گذراند به حساب شانس و چیزی را پراندن! و دومی را هم به حساب اینکه حکماً برای خودش چیزکی گفته؛ هنوز هم نمی‌خواهند که بشنوند.

به نام خدا و با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد

-نمي‌خواهم هنوز بگويم تحليلم درباره هرزگوينيزه شدن سوريه محقق شده ولي هرکس نگاهي کوتاه به دو نشست اخير وين و بيانيه‌ها و اظهارات پس از آنها داشته باشد و تحولات آشکار ميداني در سوريه را بويژه پس از حضور نظامي روس‌ها رصد کرده باشد، در مي‌يابد که سوريه با سرعتي بسيار تند به سمت فرايند «هرزگوينيزه شدن» در حال سقوط است. (يعني اينکه ايران بعنوان تنها حامي اصلي دولت و ملت سوريه از ابتدا تاکنون، از آينده سياسي اين کشور کنار گذاشته شود)

فرايند آتش بس، دور کردن پشتيبانان نظامي سوريه از صحنه رزم زميني،‌ دولت انتقالي و راهبرد سياسي عملاً و لساناً پذيرفته شده و جالب آنکه دولت روحاني هم در تمام اين فرايندها، نقش سمپات را در نشست‌هاي وين ايفا کرده است!

بگذريم...

بس که تنها مانده‌ام اين روزها، رمقي براي نوشتن بيشتر ندارم، ولي الحال اينکه اميدوارم بي‌عرضگي ما در عرصه ديپلماتيک، دستاوردهايمان در عرصه زمين و ميدان رزم را بر باد ندهد.

درباره شهداي مدافع حرم هم يقيناً مي دانيد که شهيد، از خدا اجر مي‌گيرد نه قول! (يعني اينکه خون شهداي سوريه در صورت بدعملي دولتي‌ها و حتي بدعملي آنهايي که خفگي امثال مرا دوست‌تر دارند، تضميني براي تحقق اهداف ما نيست)

اين روسيه نامرد هم از همان اول با طرفهاي معارضه، سر يک ميز نشسته بود. اخبار رسمي‌اش را هم از چند هفته قبل داشتم، ولي به دلايلي مجاز به انتشارش نبودم.

متنفرم بگويم الخير في ما وقع! ولي هرچه مي‌توانيد دعا کنيد اين روزها براي رهبرمان.

پ.ن: در ادامه پست قبلي هم بايد بگويم که ساده‌انديشي است اگر 4 تا انفجار در پايتخت فرانسه را ربط بدهيم به پيش‌بيني حضرت آقا درباره بازگشت بومرنگ تروريسم‌پروري به سمت پرتاب‌کننده‌هايش!

حرف و تحليل آقا در حد رخدادي مثل جنبش وال‌استريت يا خيزش مردم انگليس در چند سال قبل خواهد بود و البته يقيناً هم محقق خواهد شد. ولي رخداد صحنه‌سازي شده پاريس، نبايد تحقق آن تفرّس تحليلي انگاشته شود.

خبرهايش درآمده که زعماي يهودي پاريس، از صبح جمعه به دور و بري‌هايشان مي‌گفته‌اند که امروز را از خانه بيرون نرويد...

به نام خدا و با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد

_ خب کار من «تحلیل» است و وظیفه دارم چیزی را که برای اثباتش، دلایلی یافته‌ام و نشانه‌هایی را دیده‌ام برای مخاطب‌هایم و برای افکار عمومی بازگو کنم.

رفقای خوبم، این ماجرای کشتارهای اخیر فرانسه، از نظر من برای این است که آمریکا و متحدان اروپایی‌اش قصد دارند فرانسه را در کاری که نمی‌دانم چیست! پیشقدم کنند...

ماجرای شارلی هبدو هم برای همین بود. که البته قوت لازم را گویا نداشت.

آن کاری که نمی‌دانم چیست! هم مسئله‌ای است که در یک سمتش اسلام و مسلمانی قرار دارد... حالا اینکه خیزش گسترده علیه مسلمانان باشد، آغاز جنگ اروپا و آمریکا علیه سوریه باشد، تلاش برای شکل‌دهی به یک جنگ نیابتی برای مقابله با ایران باشد و یا غیره را نمی‌دانم.

دلایل و نشانه‌های اثبات این تحلیل هم نکات زیر هستند:

1_ تصور تروریسم بعنوان یک قدرت بالذات برای من مضحک است. عقل منفصل داعش و پیرمرد خیمه‌شب‌بازی که فارین‌فایترها را در لیبی و سوریه و یمن می‌رقصاند، در کاخ الیزه الیزه و باکینگهام و کاخ سفید نشسته است. و این یعنی اینکه چاقو دسته‌ی خودش را هرگز نمی‌برد!

2_ جریان صهیونیسم جهانی و کشورهای امپریالیست، با جهانی که در پروژه گلوبالیزاسیون ساخته‌اند؛ مجبورند برای هر گامی که می‌خواهند بردارند، بهانه‌ای بتراشند تا افکار عمومی جهانی شده! را با خود همراه کنند. و چه بهانه‌ای بهتر از چند انفجار و گروگانگیری که عواملش بصورت غیر قابل اثباتی به داعش و سوریه مرتبط عنوان شوند؟!

3_ پس از وقوع انفجارهای پاریس، اگر خوانشی گذرا بر پیام‌های مقامات اروپا و آمریکا داشته باشید؛ از فحوای آنها یک نوع امضای همپیمانی جدید لمس می‌شود. این نشانه‌ای است که خبر از وقوع رخدادهای خاص در آینده می‌دهد.

4_ نگاهی به کیفیت عملیات‌های پاریس، برای من که یک کهنه سربازم! حاکی از آن است که ماهیت عملیات‌ها به هیچ وجه با فرمول‌های تروریسم داعشی همخوان نیست.

داعشی‌ها در هنگام طرح چنین عملیات‌هایی نه از قبل کسی را با خبر می‌کنند و نه خیالی برای القای رعب و وحشت احمقانه دارند. به این معنی که تهدید شدن تیم ملی فوتبال آلمان و در ادامه تخلیه هتل محل اقامت توسط آنها و یا عدم انتحار تروریست‌ها تا لحظات آخر(بر طبق اخبار منتشره) برای من نشانه‌ای است از اینکه میان داعشی‌ها و مقامات کاخ الیزه حتما یک هم‌داستانی هست اما این عملیات‌ها کار داعشی‌ها نیست.

(همانطور که کیفیت عملیات شارلی‌هبدو هم فوق‌العاده احمقانه و نشانه‌های ساختگی بودنش آشکار بود)

5_ به هر حال اگر کسی مدعی باشد که رخدادهای تروریستی فرانسه که بصورت تناوبی تکرار می‌شود؛ نقشه داعش است! باید به این سؤال هم جواب بدهد که چرا این رخدادها در سایر کشورهای اروپایی، در آمریکا و یا در عربستان رخ نمی‌دهند؟!

این سؤالی است که پاسخ آن اثبات می‌کند کاخ الیزه و مقامات کشور فرانسه، صرفاً قرار است یک پروژه آزمایشگاهی را انجام دهند... همین.

(حتی اگر این رخدادها، برای رد گم کردن در چند کشور دیگر هم بوقوع بپیوندند اما باز هم دلایل بالا اثبات می‌کند که قرار است پیراهن خونین فرانسه بعنوان پرچم خونخواهی در نظر گرفته شود و باید منتظر طعمه فرانسوی ماند)

حاشا و کلّا که رهبری به مجلس پیغام داده باشد که برجام را بدون توجه به گزارش کمیسیون ویژه و بدون توجه به پیشنهادات اصلاحی تصویب کنید!

اولاً کارهای رهبر ما با عقل جور درمی‌آید نه با نقل و خبرهای محرمانه!

ثانیاً اولین کسی که گفته پیغام از رهبری بوده آقای باهنر! بوده.

ثالثاً لاریجانی بدعمل هست اما اهل دروغ نیست وقتی می‌گوید رهبری پیغامی در این زمینه نداده‌اند.

رابعاً سابقه نشان می‌دهد پیغام‌های رهبری به مجلسی‌ها صریح، بی‌شائبه و منطبق بر عقل و رویه‌های قبلی است.

و خامساً اینکه رهبری وقتی می‌گوید مجلس وارد بررسی مسئله بشود، اولاً منظورشان بررسی بی‌خاصیت و بدون جرح و تعدیل نیست و ثانیاً بعد از همین بیانات، بعید است حضرت آقا سخنان صریح‌اللهجه قبلی خود را کتمان کنند.

والسلام

به نام خدا و با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد

_شبکه گوگل‌پلاس، تنها شبکه‌ای است که به دلایلی در آن عضو هستم و فعالیت مختصر شبکه‌ای انجام می‌دهم.

بگذریم...

آنچه که در ادامه می‌خوانید متن گفت و گوی مجازی من با شخصی به نام آقای «کیوان ابراهیمی» است که چندی قبل صورت گرفت.

بهانه آغاز این گفت و گوی کوتاه و شاید بلند! هم پستی بود که ایشان در اشاره به رهبر معظم انقلاب منتشر کرده بود.

به نظرم آمد، که خوبست متن آن پست و گفت‌وشنود من و کیوان در ادامه‌ی آنرا شما هم بخوانید.

متن پست: تا جایی که مطلع‌ام، پس از حصول توافق، رهبر انقلاب حتی یکبار هم از کلیدواژه‌ی سابقاً پر تکرارِ «خط قرمز» بهره نبرده‌اند. ابهامی جدی که اکنون در برخی محافل حزب اللهی مطرح شده این است که چطور می‌توان در کنار مقتدایی حرکت کرد که از مواضع مکرر التاکیدشان عدول کرده‌اند. روی درست و غلط‌اش به قطعیت نرسیده‌ام اما برخی فکر می‌کنند بازی خورده‌اند؛ زمزمه‌های رو به تقویتی وجود دارد که ملت می‌گویند وقتی آن همه تاکید روی خط قرمزها یکهو رنگ باخت، چه تضمینی وجود دارد که فردا بعد از نفوذ همه جانبه‌ی امریکا در کشور، بیانات دیروز رهبر باز رنگ نبازد و فراموش نشود؟
باز هم تاکید می‌کنم که به دنبال جوابم، نه صدور حکم و قضاوت.

من: مواضع مکرر التأکيد و غير قابل تغيير رهبري «حفظ حقوق هسته‌اي ملت»، «عدم کرنش در مقابل هژموني آمريکا»، «عدم اجازه به امريکا براي استيلا‌ي فرهنگي و سياسي و اقتصادي به ايران» و «حفظ خط اسلام و امام» است.

پ.ن: بدیهیست که این گفت‌وگو شاهدان و نظرات دیگری هم داشت که البته فکر می‌کنم بنا به غرض انتشار، نقل همین دیالوگ دو طرفه برای مخاطبان عبور بلااشکال باشد.

و ضمنن... گویا آقای ابراهیمی هم ریشه‌ای در خاک کرمان دارد و اگرچه علت بحث ما این هم‌ریشگی نبود و نیست ولی الحال اینکه دلم از عمده هم‌محلی‌های شبکه‌های اجتماعی قانونی که می‌شناسمشان، گرفته است و برای همین عمده‌شان را (هریک به یک دلیل) بلاک کرده‌ام و این روند تا زمانی که رفتار صحیح مجازی و شبکه‌ای بودن از رفقا سر نزند، ادامه خواهد داشت...

آه... که توافقي را امضا کرده‌اند که ديگر حتي بخيه‌هاي ديپلمات کارکشته‌اي مثل جوادآقاي لاريجاني هم به کار نمي‌آيد. (متن مصاحبه دکتر محمدجواد لاريجاني با تسنيم درباره توافق وين و متن برجام)

پ.ن: دکترجواد مي‌گويد مجلس برجام را تصويب ولي بندهايش را هم اصلاح کند!
خب اصلاً دعواي اصلي برجام در داخل ايران همين است که آقايان دولتي مي‌گويند کسي حق ندارد دست به مفاد توافقنامه وين بزند!
مجلس هم که مثل دانشجوهاي سال اولي دارد رفتار مي‌کند...
به نظر من نوشداروي اين بيماري ويني! حتي حرف‌هاي نوي جوادآقا هم نيست، بلکه تأکيد بر اين تحليل است که اين توافق هم سرنوشتي بهتر از توافقات روحاني و تيمش در سال‌هاي 82 و 83 شمسي ندارد و مي‌شکند.
اگرچه به قول جوادآقا حضرات مجلس و بقيه بايد دست از اين تسبيحات سبوح قدوس بردارند و وظايف قانوني خود را انجام دهند...

اين قسمت از صحبت‌هاي اخير علامه جوادي آملي درباره اهميت تحليل و تعليل در فضاي رسانه و خبر را بخوانيد (که براي دنيا و آخرت همه‌مان خوب است و نافع):

آيت‌الله جوادي آملي در بخشي از ديدار خود با اصحاب رسانه با توصیه بر وجود بخش‌های تحلیلی و تعلیلی برای دادن سبقه علمی به اخبار بيان داشت: شما باید در کنار اخبار یک بخش تحلیلی هم داشته باشید، تحلیل و تعلیل خبر یک آدم باسوادی می‌خواهد که خبر شناس باشد، صدر و ساقه خبر را بشناسد، اطلاع رسانی جزء سواد نیست، اطلاعات مانند کشکول است، تحلیل خبر، مبدأ خبر، منشأ خبر و جوشش خبر از کجا درآمده، چرا اینگونه شده، این می‌شود تحلیل و تعلیل، و گرنه فلان حادثه آنجا اتفاق افتاده برای مخاطبی که قدرت تحلیل ندارد بی ثمر است... +

پ.ن: با من هستيد هنوز؟! ضرورت نشر تحليل‌هاي صحيح، انديشکده، تواصي حضرت آقا پيرامون «تحليل صحيح»... آنچه آقا در ديدار با دانشجويان حجت خدايش خواند چه بود...؟!

_ فکر می‌کنم حالا دیگر یکسالی گذشته باشد از انتشار بسته‌های گزارش تحلیلی خبرگزاری فارس.

و ببخشید از اینکه طی ماه‌های گذشته، در این باره برایتان نگفتم و حرفی نزدم. چون اگر باور می‌کنید؛ نه وقتش پیش می‌آمد و نه ایضاً مصلحت بود تاکنون که عوامل پشت پرده این بسته‌ها افشا شوند!

ماجرا از اهتمام همیشگی‌ام به مسئله تحلیل صحیح و تبیین واقعیت‌ها آغاز شد و از لطف خداوند متعال و رویکرد خوب و منطقی مدیران خبرگزاری خوب فارس که به من هم اعتماد داشتند؛ کار به آنچه که در بسته‌های گزارش تحلیلی می‌بینید و خوانده‌اید، منتج شد.

از صحبت‌هایی مثل اینکه بسته خوب خوانده می‌شود و چه افسانه‌ها که مخالفان و موافقانش برایش سروده‌اند، می‌گذرم.

برای این کار تحلیلی مثل تک تیراندازها عمل می‌کنیم. خواندن و تدقیق کارمان است و تفکر در محتوایی که هر روز به واسطه یک خبر کمتر خوانده شده، قرار است به استحضار مخاطبانمان برسد؛ دغدغه‌ای همیشگی است که روز و شب ندارد برایمان.

تحلیل خودمان را هم از اصل خبر کمتر خوانده شده جدا کرده‌ایم تا چیزی به نام احترام به مخاطب با شدت بیشتری رعایت شود.

یعنی اینکه آنهایی که ما را کمتر دوست دارند، یا آنهایی که فکر می‌کنند دروغ‌گوییم یا آنهایی که خواندن واقعیت‌ها بهشان فشار می‌آورد! می‌توانند تحلیل جدا شده از خبر را نخوانند و به خواندن همان چند سطر تلخیص شده که حاصل کنجکاوی و خوانش‌های مدقّانه‌ی ما از عموم مطالب منتشره روزانه در رسانه‌های کشور است بسنده کنند.

در طول یکسال گذشته با اینکه شاید 90 درصد آنهایی که حرف‌هایمان را خواندند، معتقد بودند داریم چرت و پرت و *قینوس می‌گوییم! ولی اولاً آنچه که ناظر به آینده گفته بودیم محقق شد و چند موردش هم مانده تا محقق شود! و آنچه را هم که درباره مختصات فضای پیرامون سیاست و امنیت و فرهنگ گفتیم نیز نه تنها تکذیب نشد بلکه هر روز ادله بیشتری برای اثباتش به دست همگان رسید.

(مثل ماجرای اسلام رحمانی که توی اوج تنهایی چند بار خطراتش را توی همین بسته گوشزد کردیم و ریشخند شدیم؛ تا اینکه رهبر انقلاب به میدان آمدند و نقد تِز خطرناک اسلام رحمانی شد نقل محافل)

و لابد آنقدرها به مرز حقیقت نزدیک بوده‌ایم که در حرف‌های مخالفان و آدم‌های بی‌تفاوت نسبت به خودمان؛ کلیدواژه‌ها و مفاهیم و سوژه‌های تولیدی‌مان را بوضوح می‌بینیم؛ البته بدون رعایت حق کپی رایت!

ببخشید که شاید کمی عجیب و بدون روتوش حرف می‌زنم! اینجایی که من ایستاده‌ام رفقا، میدان جنگ است...

و توی میدان جنگ هم احتمالاً بعضی‌هایتان می‌دانید که حلوا خیرات نمی‌کنند. اینجایی که من هستم نقطه‌ی تماس واقعیت‌هاست نه تعارف و لفافه و یاوه.

در اینجا البته باید از آنهایی که حتی به حرمت یک حمایت کوچک هم لایقمان ندانستند و مهجوریت بیشتر را برایمان رقم زدند تشکر کنم و ایضاً از آنهایی که تا توانستند برای این بسته‌های بی‌ادعای تحلیلی، سنگ‌پرانی خواسته و نخواسته کردند.

و آنهایی که گفتند از 400 بسته تولیدی‌تان فقط یکی دو مورد قابل نقد است و ما آمده‌ایم که سر همان یکی دو مورد صحبت کنیم!

ما که از کویر لوت و تپه ماهورهای کشیت تا پشت میز و صندلی‌های نونوار فارس‌نیوز برامان جنگ است و مدت‌هاست که به سنگر ساختن تنهایی عادت داریم ولی فکر می‌کنم این تشکرات لازم است از آنهایی که دوست دارند چشم و دل مردم با جنجال و خبر محرمانه و نوشداروهای پس از مرگ سهراب بیشتر آشنا باشد تا تحلیل‌های ما!

و برای همین از جواب سلام ندادن گرفته تا هر کار دیگری که فکرش را بکنید، می‌کنند تا مگر این بسته‌های تحلیلی سقلمه‌ای بخورد و به صورت نقش زمین شود. تا فرق حقیقت شکافته شود.

بگذریم...

الآن که دارم این خط‌ها را برایتان می‌نویسم؛ عباس‌وکیلی معلوم نیست که بسته‌ی گزارش تحلیلی خبرگزاری فارس، همین صبح فردا هم منتشر بشود یا نشود!

یعنی در تمام طول ماه‌های گذشته هم به لطف حمایت‌ها و رفاقت‌هایی که اشاره کردم! این گنگ بودن آینده بسته‌های گزارش تحلیلی فارس با ما همنشین بوده ولی خب! از آنجا که لابد مستحضرید؛ دنیای پساتکلیف برای من و ما پر است از تفریحات رنگارنگ و خوشدلی‌هایی مثل اسب‌سواری و غواصی و غیره.

و از آنجا که ما مثل بعضی‌ها با شیر خر غسل نکرده‌ایم و دلمان برای کار و سمت تنگ نمی‌شود؛ دوران پساتکلیف برایمان با هرچیزی مساوی هست الّا با اصرار و ناراحتی و احیاناً دلتنگی.

مثل همیشه سر خود می‌گیریم و در سنگری دیگر به دنبال آسمان دگری و ماه دگری خواهیم رفت.

ان‌شاء‌الله که این برادرهای کوچکتان را دعا می‌کنید که کارهایشان مرضی رضای حضرت حق، امام عصر(عج) و رهبر معظم انقلاب قرار گیرد.

پ.ن: ببخشید که این قلم زهردار است و زمخت حرف می‌زند. به قول آقاجلال آل احمد، این قلم زهر نداشت ولی بس که توی تن موجودات زهردار فرو رفت، دگردیسی یافت و زهردار شد!

*قِینوس: در گویش کرمانی‌ها به معنی حرف لغو و یاوه

_می‌دانید رفقا...! اینکه همگی دنبال بصیرت هستیم چیز خوبیست اما کافی نیست.

بصیرت باید «بصیرت نافذ» باشد. نافذ نباشد اگر می‌شود همین که بعضی‌ها جز اِکو بودن برای صحبت‌های رهبری و ریشیر عکس حاج قاسم و چند قربان صدقه موزون برای اهلبیت(س) چیز دیگری توی چنته‌شان یافت نمی‌شود. و ایضاً سالی چند بار سر دادن شعار مرگ بر آمریکا و محکم کردن عکس‌های رهبری روی میزهایشان... و آخر سر هم یا فتنه توی کشور رخ می‌دهد یا اینکه همه در مقابل یک توافق بد سکوت پیشه می‌کنند و اثبات بد بودنش برایشان سخت است.

از من اگر یکی بپرسد بصیرت نافذ یعنی چی؟! می‌گویم: یعنی بصیرتی که در بزنگاه مقرر، به بهترین شکل عمل کند و کمک به اسلام ناب داشته باشد.

به زعم من، خیلی از آنهایی که توی سقیفه بودند هم به افضل بودن امیرمؤمنان علی(ع) ایمان داشتند و حتی از روی استدلال هم می‌توانستند این اعتقاد را اثبات کنند؛ اما از آنجا که بصیرتشان نافذ نبود؛ نه تنها نفعی به اسلام ناب نرساندند بلکه موجب اضرار هم شدند.

«کان عمنا العباس نافذ البصیرة...»

به نام خدا و با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد

_ توافقی که دولت روحانی با کشورهای 1+5 در وین قول انجامش را به هم دادند به زبان ساده می شود چیزهایی که در ادامه می نویسم...

یکم: بر طبق این توافق تعداد زیادی از تحریم های تأثیرگذار علیه مردم ایران باقی می ماند و تعدادی هم که قرار شده صرفاً تعلیق شوند را «باید بمانید تا بیاید»! به این معنی که ان شاءالله طی چند سال آینده اگر همه چیز روی روال باشد؛ این تعلیق آنهم بصورت قطره چکانی اتفاق خواهد افتاد.

دوم: ما در این توافق باب مذاکره درباره سایت های نظامی مان را باز گذاشته ایم. اگر هم جایی اختلاف پیش بیاید کار به یک هیئت میانجی واگذار می شود که توافق درباره فرجام این مسئله سکوت دارد اما نکته آنجاست که یادمان باشد مرجع راستی آزمایی رفتار ما آژانس اتمی تعیین شده و بنابر یک اصل ریاضی ساده؛ آژانس از هر کار ما ناراضی باشد اتفاقات بدی رخ خواهد داد!

سوم: ما در این توافق و بر اساس متنی که ظریف و موگرینی خواندند؛ تلویحاً پذیرفته ایم که تا قبل از این دنبال سلاح اتمی بودیم اما از این به بعد دیگر نیستیم.

چهارم: مرکز غنی سازی فردوی ما عملاً به یک سایت تحقیقاتی (مثل همان آزمایشگاه های معروف دانشگاه هایمان) تبدیل می شود و رآکتور اراک هم بازطراحی می شود.

پنجم: اینکه قرار بود تمام تحریم ها در هنگام امضای توافق لغو شوند، اینکه قرار بود توافق چند مرحله ای نباشد و ایضاً قرار بود بحث بازدید از سایت های نظامی کأن لم یکن باشد؛ هر سه مسئله محقق نشدند و به بیان دیگر اینکه خطوط قرمزمان شکست!

ششم: رفقای خوبم، این توافق لعنتی، برگردان موسع بیانیه لوزان یا همان توافق لوزان است که فکت شیت صحیح آمریکایی ها مفسر آن شد. کسی اگر واقعاً می خواهد بداند چه دادیم و چه گرفتیم لطفا سری به فکت شیت آمریکایی توافق لوزان بزند. (سر امواتتان هم گیر ندهید که چرا می گویی حرف آمریکایی ها درست است! بزرگ شده باشید و درست فکر کنید لطفاً)

هفتم: کسی لطفا نگوید چرا رهبری به مذاکره کننده ها خسته نباشید گفته اند و یا چرا هیچ نمی گویند؟!

جواب ساده است... اولاً انتظار دارید رهبری چه بگوید؟! (و یا در کارنامه رهبری و یا امام راحل و ایضاً ائمه هدی(س) در این موارد چه برخورد غیر قابل پیش بینی را دیده اید که اکنون خواهان آنید؟!)

و ثانیاً اینکه رفقای خوبم، رفتار رهبری تابعیست از رفتار و نظرات صحیح خواص کشور. وقتی که آقایان جلیلی و حداد و لاریجانی و صفار هرندی و زاکانی و قالیباف و فدایی و غیره 2 سال است سکوت اختیار کرده و در بهترین حالت در لفافه و یا بدون تکرار و دفعتاً حرف می زنند انتظار دارید رهبری چه بکند جز همین سکوت و همراهی های نرم و انتظار برای یک لحظه بموقع برای زدن رکب منطقی بمنظور حفظ دستاوردهای کشور. (همان کاری که رهبری در سال 83 و 84 کرد)

هشتم: کسی لطفا نگوید چرا خبرگزاری ها و چهره های کشور دارند بصورت علنی یا تلویحی از توافق حمایت می کنند، چرا به آن می گویند توافق خوب! چرا اصلاً به آن نمی گویند توافق و چرا می گویند جمع بندی اولیه و از این سوال ها.

پاسخ آنجاست که کم نبوده است در تاریخ که همه از یک امر غلط دفاع کرده اند یا نسبت به امر درست سکوت اختیار کرده اند و غیره... ضمنن تر اینکه این روزها فریاد تک و توک خواص هم بگوش می رسد ولی چه سود که کم رمق است و میان این غبار بدعملی، صدا و تحلیل درست آنها شنیده نمی شود. البته گاهی هم مصلحت است که همه سکوت کنند یا تمجید کنند.

و نهم: عزیزان من، چندان هم نگران نباشید... از قدیم گفته اند سنگ بزرگ علامت نزدن است.

توافق دولت روحانی و کشورهای 1+5 در وین آنقدر تودرتو و گنده و لایتناهی است که اگر به آدمی باسابقه اجرایی و مدیریتی نشانش بدهید؛ منصف باشد اگر، یقیناً مکان لمس دستاوردهای توافق را «قله قاف» اعلام خواهد کرد.

تازه ماجرا وقتی خوشمزه تر می شود که بدانیم باید برای تمام این اجرائیات پیچاپیچ و در هم تنیده؛ یک قاضی بهانه گیر بدسابقه یعنی آژانس اتمی هم باید نظر بدهد و البته تمام موارد را تأیید کند.

و تمام اینها یعنی اینکه نگران نباشید چون این توافق اعلامی یقینا میراست و تجربه سال 83 که تیم روحانی همین کارها را کرد، شکست خورد اما درس نگرفت؛ باز هم تکرار خواهد شد. باشد که این بار را درس بگیرد.

پ.ن: می خواستم صد بند دیگر هم بنویسم ولی خستگی مجالم نمی‌دهد.

خواستم بگویم پابوس حضرت رضا(ع) رفتن که هنر نیست. نادرشاه و آقامحمدخان و سایرین هم می‌رفتند.

خواستم بگویم اگر ارزنة‌الروم میرزا تقی خان خوب است به این خاطر است که 200 سال پس از امضای آن هم هیچ عقلی سلیمی نمی گوید قرارداد میرزا خوب نبود! به سخن دیگر اینکه امیرکبیر شدن خوب است به این شرط که در همان زمان حیاتت، نشود اثبات کرد پای توافق بد را امضا کرده‌ای! بعد هم خودت ابراز نگرانی بکنی که نکند تاریخ قضاوت اشتباه بکند...

خواستم بگویم خائن بودن یک چیز است، خیانت متدینین یک چیز دیگر. این جمله حضرت آقا را بخوانید: «بنده یک زمانی در زندگی امیر المومنین(ع)در دوران تقریبا پنج ساله ی آن بزرگوار و آن چه پیش آمد،یک مطالعات وسیعی داشته ام  که آن چه می توانستم از این مطالعات به عنوان جمع بندی به دست بیاورم این است که تحلیل سیاسی ضعیف بود.البته عوامل دیگری هم وجود داشت،در درجه ی بعد، اما مهمترین  مسئله این بود . و الا خیلی از مردم هنوز مومن بودند و مومنانه در پای هودج ام المومنین به دلیل تحلیل غلط در مقابل علی(ع) جنگیدند و کشته شدند.»

خواستم بگویم یک افسانه قدیمی اروپایی هست که یک نفر برای هرکس نی‌لبک می زد؛ شنونده عاشقش می‌شد و آنوقت آن نی‌لبک زن، عاشقش را به دنبال نوای خوشش می کشاند توی رودخانه و غرقش می کرد. عاشق آمریکا و شیطان بزرگ شدن فرجامی غیر از غرق ندارد، خواه من و شما باشیم، خواه کسانی در دولت، خواه کسانی در هرجای دیگر.

خواستم بگویم...

به نام خدا و با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد

_ من از بابت فعالیتهای سایت جماران و رویکردهای سیدحسن آقای خمینی نگرانم.

به قول حضرت حافظ: "نمی شنوم بوی خیر از این اوضاع"

نمی شود یک "بلاگ – مدیا" به اسم جماران و با مدیریت سیدحسن آقا، از صبح تا شب به صورت کنایه وار در حال امام سازی! باشد و درباره رویکردهای نظام و رهبری هم بدون اسم بردن! و با نیش و کنایه صحبت کند و بعد هم ما متوجه نباشیم که این رسانه چه اهداف خاصی دارد و چه فرایند سوئی در حال بروز است؟!

اینکه می گویم: "امام سازی" بخاطر این است که جمارانی ها فی الجمله یکجوری درباره امام راحل ما مطلب منتشر می کنند که تو گویی امام(ره) نبود که می فرمود: "آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند" و مهمترین مسئله و دعوای امام راحل هم "اسلام ناب" نبود! و ایضاً "ولایت فقیه" را هم لابد ما بوده ایم که وارد ساحت نظام جمهوری اسلامی ایران کرده ایم و حضرت امام(ره) در این زمینه نظر خاصی نداشته اند!

البته "جماران" به نظر من کرامات خطرناک دیگری هم دارد که توضیح و بیان نتیجه آنها باشد برای وقتی دیگر.

کراماتی از جمله اینکه آقای عارف در همین سایت فرمودند "به دانشجوی پرخاشگر هم نیاز داریم" و یا فلان نماینده مجلس ششمی هم در ساحت سایت جماران بود که در مضمون گفت دیدگاه امام(ره) نسبت به اسلام با دیدگاه حوزه علمیه متفاوت بوده است! و ایضاً این هم خانم ابتکار بود که در همین سایت جماران و به تبعیت از نعیمه اشراقی، دختر عمه حسن آقا!، افاضه کرد که چادر نماد زن مسلمان نیست!

_ تحلیلم این است که به دلایلی، جمع خارج نشین مزروعی و مهاجرانی و گنجی قابلیت زیادتر شدن و عضوگیری از میان برخی تازه واردها! را دارد.

معتقدم خون عددی از این تازه واردها، به هیچ وجه از خون آن 3 نفر و اذنابشان رنگینتر نیست و نشانه هایی هم وجود دارد که این "عده" مجبورند یک روز حرفهایشان به ما و نظام را از جایی خارج از سرزمین ایران بزنند و یا اینکه پشت میز دادگاه شاهد اعترافاتشان باشیم.

از نشانه های این عده کمتر از انگشتان یک دست! تمایل به تسلیم در مقابل هژمونی آمریکا، کراوات، اعتراض به فیلترینگ و تأکید بر تأثیرگذار بودن تحریمهاست.

بیش از این نمی شود و نباید نوشت.

پ.ن: کسی نگوید "حالا که چی؟!"

حالا اینکه تلاش کنید در مقابل رویکردهای غلط این "عده" موضع بگیرید و به صورت اصولی نقدشان کنید تا اثر کارهایشان و حرفهایشان کم بشود و وقتی هم احتمالاً به سرنوشتی که گفتم، دچار شدند؛ اثری نداشته باشند.

و البته شما هم به تکلیفتان در قبال نظام و انقلاب و خون شهدا عمل کرده باشید.

_ به نظر من، اصلاح طلبان حمایتهای اجباری و ریاکارانه خود از دولت آقای روحانی را در فرایندی به "حمایتهای مشروط" بدل می کنند.

شما فکر کرده اید این جماعت از کسی که نمی تواند حصر موسوی و کروبی را بشکند، درباره 18 تیر موضع صریح ولایی گرفته، یکبار هم نگفته اصلاح طلب است، عضو یک تشکل سیاسی اصولگرا بوده و رخداد 9 دی را مطلوب می داند، می گذرند؟!

و برای همین است که می گویم حمایت های این روزهایشان ریاکارانه است.

امیدوارم آقای روحانی طوری بازی کند که در روزگار مشروط شدن حمایت های اصلاح طلبان (که البته اجرای شرطهایشان برای آقای روحانی ناممکن است) کُمیتش تندتر از آنها بدود.

اصلاح طلبها که رابطه الآنشان با دولت مثل رابطه ازدواج موقت! است، پس از طی شدن چرخه حمایتهای تصنّعی و ورود به فاز حمایت های مشروط؛ بین خودشان راهبرد "عبور از روحانی" را در پیش خواهند گرفت و آنوقت است که آقای روحانی دیگر هیچ صدای به به و چه چهی را از روزنامه های اصلاح طلب نخواهد شنید.

پ.ن: آنهایی هم که می گویند: "حالا که چی؟!" حواسشان باشد که اگر تلاش کنند واقعیتهای این حمایتهای تصنّعی برای دولت آشکار شود! آنوقت است که اولاً آقای روحانی دیگر به منتقدان اصولگرایش نمی گوید: "کم سواد"! و ثانیاً میتوان به دلیل ایجاد فضای واقع بینی و شکست پوپولیسم اصلاح طلبانه، انتظار عملکرد بهتری را در حوزه های مختلف از دولت داشت.

البته من بعید می دانم آقای روحانی این حرفهای ما را باور کند ولی نکته ی ماجرا، عمل به تکلیف است و آگاه کردن همه از واقعیت های صحنه...

سه ماه قبل در تحلیلی با عنوان "لبخند فرزندان واشنگتن" خدمت شما مخاطبان خوبم عرض کردم آمریکاییها قصد دارند صریحاً از رئیس جمهور ما، یعنی شخص آقای روحانی حمایت کنند.

نوشتم که آنها برای رئیس جمهور ما آرزوی موفقیت خواهند کرد و مشخص و بی کنایه درباره کمک رساندن خودشان به او ابراز امیدواری می کنند.

و این را هم افزودم که این جملات پیرامون اقداماتی بیان خواهند شد که ایالات متحده از آنها رضایت دارد.

از آن روزگار و خوانش آن تحلیل گذشت تا اینکه 20 دیماه 92 در تقویم از راه رسید و آقای جک استرای انگلیسی! با خبرنگار BBC به گفتگو نشست و این کلمات را به زبان آورد:

"هرگونه اشتباه در سخنان یا اقدامات مقامات غربی می تواند منجر به تضعیف موقعیت روحانی در ایران شود."

از شنیدن حرفهای استراو خوشحال نشدم و امیدوارم آقای روحانی عزیز هم تأمل کند که چه کرده که تحمیل کنندگان بیانیه ناخوب سعدآباد در سال 82، حالا عزم کرده اند زیر بغلهایش را بگیرند؟!

همچنین نیازی به گفتن هم شاید نیست که آنهایی که ما را در انزوا می خواهند و لذت می برند از به محاق کشاندن حرفها و تحلیلهای ما، حالا در مقابل این رخدادهای شوم محقق شده، سرشان را می کنند زیر برف و علی القاعده "شتر دیدی ندیدی" می خوانند!

همانطور که وقتی گفتیم احمدی نژاد خوب نیست، هاشمی می آید و گفتمان هاشمی امکان رأی آوری دارد، فرجام مذاکرات ژنو چیزی جز "توافق" و پیش کشیدن بحث "موانع" نیست؛ سرشان را کردند زیر برف و ضمن انجام رسالت تاریخی شان مبنی بر منزوی کردن ما، نغمه شتر دیدی، ندیدی سر دادند...

بگذریم.

آن چندنفری هم که می گویند: "خب استراو که آمریکایی نیست"! خودشان را به دکتر نشان بدهند.

از نظر من استراو آمریکایی است، همانطور که شاه خیکی عربستان و عبدا... اردنی و اردوغان افندی آمریکایی اند!

پی نوشت اول:

اگر بچه های سیاستگذار سیاسی و رسانه ای یا دیگران! این تحلیل را در وقتش خوانده بودند و...

صبح روز گذشته اين مطلب درباره مفهوم "انديشكده اسلامي" و لزوم راه‌اندازي آن را در حالي منتشر كردم كه چند روزي از اتمام طرح مطالعاتي‌ام پيرامون اين مسئله مي‌گذشت.

و البته به شرحي كه در ادامه خواهم نوشت، مي‌دانستم كه اين معنا تا ساعاتي بعد در حضور مقام معظم رهبري(حفظه‌الله) و در ديدار دانشجويي معظم‌له نيز طرح خواهد شد.

خلاصه آنكه لطف خداوند متعال شامل حالم شد و رهبر معظم انقلاب پس از استماع فرازي از سخنان دبير كل جامعه اسلامي دانشجويان كه پيرامون پيشنهاد تشكيل "انديشكده اسلامي" مطرح شده بود، اين جملات را بيان كردند: 

"يكي از آقایان درباره لزوم انديشكدها مطلبی گفتند، حرف كاملاً درستی است. من تأیید می کنم. و این را باید طراحی کرد. حالا آن دوستمان گفتند که ما یک الگوی محدودی هم برای این داریم و تحویل می دهیم..."

خدا را شكر...

با اينكه مثل همه عزادار شهادت مولا علي(ع) هستم اما بي‌اندازه خوشحالم كه طرح، مورد رضايت و پسند آقا قرار گرفته است.

البته اين رضايتمندي نه بيانگر آنست كه من خيلي آدم خوبي هستم نه مؤيد اينكه تمام فكرها و تحليلهايم هميشه درست‌اند.

من مثل هميشه همان ابوذر ساده خودمان هستم كه اين روزها به هزار دليل تنها مانده‌ام و خيلي‌ها حتي زورشان مي‌آيد جواب تلفنم را بدهند!

خلاصه خيلي خوشحالم و اميدوارم حضرت دوست، رضايت نايب امام عصر(عج) از اين تحليل و تفكر را ذخيره آخرتم قرار دهد.

و شرح ماوقع... از جرقه‌هاي طرح انديشكده اسلامي تا رضايت رهبر

_ حوالي دو سال قبل بود كه با يكي از دوستانم درباره نياز كشور به انديشكده‌اي تعريف شده در ساحت مباني انقلاب اسلامي مباحثي را مطرح كردم.

البته كلاً از اهالي طرفدار تحليل هستم و اين را همه مي‌دانند. اما در عين حال، آن بحث لزومات و لواحق ديگري را هم در ساحت تفكر و تحليل صحيح مطرح مي‌كرد.

از آن مباحث اندكي گذشت و حتي يكي از نهادهاي امين نظام هم به واسطه همين دوست عزيز، تمايلاتي سطحي را پيرامون راه‌اندازي يك انديشكده نشان داد اما خيلي زود سرد شد.

من هم از آنجا كه دلم زود مي‌گيرد! طرح را توي ذهنم دست نخورده نگه داشتم و قصه به حال خودش رها شد.

رها شد تا اينكه چند هفته قبل، از طرف يكي از مقامات كشور پيغام دادند كه مايل هستيم "اتاق فكر" يا چيزي شبيه به اين راه بياندازيم و در ادامه از من خواستند كه طراحي‌هاي مورد نظرم را براي راه‌اندازي اتاق فكر انجام بدهم.

جانم برايتان بگويد... از خدا خواسته بحث "اتاق فكر" را فرستادم برود مرخصي! و همان فكرهاي دو سال قبل پيرامون انديشكده مورد نظرم را پيش كشيدم.

و بعد از چند هفته طرح "انديشكده اسلامي" (كه فكرهاي پيرامونش از قبل در ذهنم آماده بود) را ارائه كردم.

طرحي "غير محرمانه" و متضمن چيستي انديشكده اسلامي و ضرورت‌هاي ايجاد آن، معناي تحليل و در ادامه چگونگي راه‌اندازي و حتي چارت سازماني يك انديشكده.

و ماجرا گذشت تا موسم ديدار رمضانه مقام معظم رهبري با دانشجويان فرا رسيد.

دبير كل جامعه اسلامي دانشجويان كه از روز اول در جريان تمام اين ماجراها و قضيه "انديشكده اسلامي" بود و از حاميان اصلي طرح هم محسوب مي‌شود با من تماس گرفت و گفت كه مايل است در سخنراني خود در محضر رهبري معظم، قضيه انديشكده را مطرح كند.

پاسخ من به دلايل محذوريت‌هايي كه درباره جامعه اسلامي و مشورت دادن به تشكل‌هاي دانشجويي در مواقع خاص دارم؛ اين بود كه نظري ندارم.

مدتي بعد تماس مجددي برقرار شد و گفتند كه مي‌خواهند حتماً در اين‌باره صحبت كنند.

نظرم را درباره محتواي صحبت پرسيدند كه باز هم گفتم نظري ندارم و هر طور خودتان صلاح مي‌دانيد بيان كنيد.

و دست آخر و در تماس سوم كه شخص دبير كل محترم تصميم گرفته بود بحث انديشكده را در محضر رهبري مطرح كند و جملات حاوي صورت كلي مسئله را هم ترسيم كرده بود؛ نظرات كوتاهي ارائه كردم و گفتم از نظر من با اين اصلاحات مطرح شود بهتر است.

و ادامه قصه را هم كه در ابتداي متن خوانديد.

بحث انديشكده اسلامي در صحبت‌هاي دبير كل محترم جامعه اسلامي دانشجويان در محضر مقام معظم رهبري بيان شد كه با تفضّل خداوند متعال، حضرت آقا ضمن صحيح خواندن طرح بر لزوم اجراي آن تأكيد كردند و در ادامه اصل طرح نيز به حضور معظم‌له ارائه شد.

خدا را شكر...

پ.ن:

يكم: اينكه چرا روز گذشته و قبل از طرح بحث اشاره شده در محضر رهبر انقلاب، به صرف تحليلم تصميم گرفتم درباره انديشكده اسلامي و ضروري بودن آن بنويسم و حواشي‌اش را هم در تشكل جامعه اسلامي دانشجويان بپذيرم، بي آنكه بدانم رهبري پيرامونش چه نظري دارند؛ صدتا دليل دارد كه نمي‌خواهم بگويمشان!

دوم: قصه من و مشورتهايم به جامعه اسلامي دانشجويان يك تراژدي است. الحال اينكه جامعه اسلامي دانشجويان توصيه‌ها و مشورتهاي مرا يا اجرا نكردند يا نشد كه اجرا كنند. (الله اعلم) 

غير از يك، دو مورد كوچك و اين آخري كه شرح مفصّلش را در بالا خوانديد. (بعد از روي كار آمدن شورا و دبير كل جديد جامعه در شهريور ماه،‌ بيشتر در اين باره خواهم نوشت)

سوم: جملات حضرت آقا پيرامون طرح انديشكده اسلامي و چند مقوله ديگر به هر دليلي در متني كه از صحبت‌هاي ايشان در ديدار روز گذشته منتشر شده، نيامده است.

اين يك روال معمولي است و همچنين جملات حذف شده آقا هم از آنجا كه در جمع يك‌هزار دانشجو مطرح شده‌اند خبر محرمانه تلقي نمي‌شوند.

اما در فیلم منتشر شده از دیدار و در دقیقه 4:40 می توانید متن بیانات مقام معظم رهبری در این باره را ببینید.

_ با ارکان مهمی از نطق اخیر دکتر علی مطهری در مجلس مخالفم.

اینکه می گویند اگر قرار است موسوی و کروبی عذرخواهی کنند پس احمدی نژاد هم باید به واسطه برخی اقداماتش معذرت بخواهد از نظر من استدلال غلطی است.

مثل این می ماند که یک متهم به قتل را اگر می خواهیم مجازات کنیم؛ بگوییم پدرش را هم بیاورید چون در تربیت او دخیل بوده است!!! پدر مرتکب جرم را باید به گونه دیگری تعذیر کرد و گناه او رافع مجازات مجرم نیست.

و همچنین اینکه در صحبت هایشان از تندروی و نقش برخی اصولگرایان در این زمینه می گویند؛ به نظر من کاری ناصواب و غلطی فاحش است.

راستش را بخواهید منظور آقای مطهری و برخی دیگر از تندروی اینست که عده ای دائم بر مقابله و مبارزه با فتنه، افشا اسناد خیانت برخی چهره ها و ... تأکید دارند!

این تندروی نیست به نظر من. تندروی یعنی آشوب خیابانی و سکوت در مقابل فتنه گران در نماز جمعه و درخواست از کف خیابانی ها برای ادامه "مقاومت"! در ایام فتنه. همان اقداماتی که متأسفانه آقای مطهری گویا قطب نمای بصیرتش به سمت آنها حرکتی ندارد.

سیاست ورزی شیعی کار ساده ای نیست.

_فضای رسانه ای و فکری جمهوری اسلامی ایران، یک مولفه کم دارد و آن "اندیشکده اسلامی" است به نظر من.

دقت کنید که منظورم تینک تنک غربی ها یا بنگاه های واقعیت سازی مثل بروکینگز و استراتفور و کارنگی و شورای روابط خارجی آمریکا نیستند. 

بلکه مجموعه ایست که با شناخت دقیقی که از واقعیت، آرمان های اسلام ناب و فرآیند رسیدن به تحلیل صحیح درباره حال و آینده دارد؛ بتواند مرجعی برای خوانش های صحیح از واقعیت های امروز و فردا باشد. چه اینکه ما معتقدیم اسلام ناب و آرمان های امام و انقلاب و رهبری، جملگی بر محمل واقعیت وقوف یافته اند و این مسئله، حتماً ظرفیتی بزرگ برای همراه سازی دلها و فکرها است.

ما به این گزینه نیاز شدیدی داریم به نظر من، که البته با کج فهمی برخی از سیاسیون و رسانه ای ها، فعلاً علی الظاهر قراری نیست که در این زمینه ره به جایی ببریم و اندیشکده های اسلامی با خصلت هایی که اشاره کردم؛ در جمهوری اسلامی ایران راه اندازی شوند.

مگر اینکه فرجی در این مسئله حاصل شود.

پ.ن: خبرهایی در این زمینه دارم و خودم هم به لطف بعضی از دوستان فهیم، اقداماتی را انجام داده ام اما باید کاری کارستان صورت بپذیرد.

ما به این اندیشکده های اسلامی برای امروز و فردایمان نیاز داریم.

_ وقتی سعید حجاریان از این می گوید که اصلاح طلبان باید به سمت فعالیت های مدنی بروند؛ می دانید معنایش چیست؟!

معنایش همان فرایندی است که از سال 76 و 86 شروع شد و دو سال بعد ثمره اش را در کف خیابان های برخی شهرهای کشور به نظاره نشست.

فعالیت مدنی که حجاریان می گوید یعنی همراه سازی و مسخ کردن عده ای با فرآیند های مختلف، برای استفاده شدن به عنوان گروه فشار و آلت دست رسانه ای و خیابانی.

نمی دانم چرا برخی نمی فهمند راه اندازی کرسی های آزاد اندیشی و مناظره آزاد؛ قطع کننده این خطرات از دامن ماست.

من نگران فتنه آینده هستم.