شنیده ام سرهای تمام شهدا را به دامن گرفته ای...
گاهی وقت ها هست که دل آدم مثل "مرغ هوایی" می شود... دلش یک چیزی مثل مناجات علی (ع) را می خواهد... و از آن بیشتر تپه ماهورهای دهنو را ... یا کوه های گمنام گلباف را...
دوستی نقل می کرد که یک بسیجی آرزو داشته لحظه های رفتن کسی برایش روضه پخش کند...
فکر کنم به قول این سعید خان ما... "دگر حالی دارد"...
... من مطمئنم... حتما" همینطور است... اگر یک روز صدای مناجات توی گوشت بپیچد حتما" فرمان آتش را هم می شنوی... و حتما" کسی که سرهای تمام شهدا را به دامن گرفت هم...
بگذریم...
( توی این دنیا هرکس برای حرف زدن فقط به اندازه خودش حق دارد و بس... )
+ نوشته شده در چهارشنبه هفتم اسفند ۱۳۸۷ساعت 21:35  توسط مسعود يارضوي
|