روزای آخر اسفند...
_بدینوسیله از تمامی صاحبنظران، شرکت کنندگان، دوستداران و دست اندرکارانی که عامل برگزاری کنگره ی بزرگ و جهانی "مسعود! شناسی" بوده اند، تقدیر و تشکر بعمل می آید. این کنگره در سال 81 و با حضور جمعی از چهره های ایرانی، در کشور افغانستان برگزار شد.
(ضمنناً قابل توجه آقای حسن و کلیه ی مسخره کنندگان دیگر، اعلام می شود که محل بعثت پیامبر خاتم (ص) نیز در شبه جزیره ی عربستان بوده است که در آن عصر یکی از مکان های بدتر از افغانستان بوده است!!!)
_ببینید آقاجان، بخواهید و نخواهید، آمپول زدن درد دارد. حالا با وعده ی شهربازی می خواهد باشد یا با هر وعده ی دیگری. اشاره ام به چهارشنبه سوری است. اینکه آقای فلانی! توی تلویزیون می فرمایند که اجرای مراسم آتش بازی و غیره توی کوچه ها مجاز است و از این حرفهای الکی روشنفکری؛ به نظر من چاره ی کار نمی شود.
نظرم این است که باید دَرِ چهارشنبه سوری را برای همیشه بست. اصلاً باید یک کاری کرد که هیچکس هفته ی آخر سال توی کوچه و خیابان حتی جرأت نکند یک کبریت دست بگیرد.
نگران اعتراضات هم نباید بود. تجربه نشان داده که اعتراضات قشری به مقولاتی که بالاخره باید یک روز انجام بشوند؛ به هیچ وجه مانا نیست و سه سوت فرو می نشیند.
_به نظر من فیلترینگ سایت ها و وبلاگ هایی که مرکزشان داخل است؛ کار درستی نیست. (به نظر من!) باید با صاحبان و مدیران اینها برخورد شود. چون به هر حال تا وقتی چشمه ی اصلی نخشکد؛ آب هم در نتیجه راه خودش را به هر صورتی ادامه خواهد داد و این در فلسفه اسمش "دور" است و حتماً بی فایده...
_خوشا جانی که جانانش تو باشی...
(بوی حرم حضرت رضا (ع) می آید...)
_پیشاپیش سال جدید هم برای همه مبارک؛ اما نه برای عنکبوت ها و نه برای اشرار و نه برای هر کفتاری که فکر می کند آدم است...
همچنین مبارک نباشد برای هرچی آدم مال بیت المال هدر دِه! و برای هرچی آدم نامرد و بی معرفت.
تصریح کرد!: و نه برای آنهایی که فکر کرده اند می گذاریم این کشور را بصورتی کاملاً باقلوا تحویل اجنبی بدهند.
همچنین سال نو به هیچ وجه هم لطفاً مبارک نباشد برای خبرنگارها و روزنامه نگارانی که با تأسی به زد و بند، ترس، بادمجان دور قاب چینی و منافع پرستی؛ گلوی پیشرفت استان کرمان را را دارند چنگ می زنند و خفه می کنند.
سال نو همچنین ان شاء ا... الرّحمن، سال آخر حیات بعضی ها هم هست. اولاً آنهایی که در بعضی جاهای خاصّ، اسم ظلم را می گذارند خدمت و دوماً آنهایی که توی این دنیای قشنگ، غیر از تهدید و کثافت کاری هیچ هنر دیگری ندارند. (البته به چفت ما نخورده اند؛ وگرنه نشانشان می دادیم که توی همین کار هم بی هنرند...!)
خلاصه که یک دامن قاصدک تقدیم به همه ی آنهایی که دوستشان دارم. آنهایی غیر از این بالایی هایی که گفتم. آنهایی که مثل آب بی رنگ و زلالند و مثل نسیم، نوازشگر و روح نواز... (و گاهی هم زلال و روح نواز ولی "اصلاح طلب"!!! آنهم از نوع قهرش)