باز این چه شورش است ...
به صدای قلبت گوش کن که چه خوش ترنّمی دارد در تپیدن حسین ..
حسین حسین حسین .... (شهید آوینی)
ــ محرم رسید و دوباره غصه ی جاماندگی از عاشورایت وجودم را به شهر نیستی
کشانده است .
پسر فاطمه ای کاش بودم و می شد که من هم به بهانه ی یک رخصت میدان ...
... در ترنّم مهربانی دستهای تو شهید می شدم .
+ نوشته شده در یکشنبه یکم بهمن ۱۳۸۵ساعت 18:7 توسط مسعود يارضوي
|
