عبور

ــ بنده احساسم اینست که آذرماه امسال برای جنبش دانشجویی و دانشجوهای سیاسی، از آن آذرستان‌های داغ است.

از آن آذرستان‌های داغی که پشت صحنه‌های زیادی قرار است در آن بریزد روی داریه* و از حالا، سیاست‌زده‌هایی که خودشان را مغز متفکر می‌دانند نقشه کشیده‌اند تا از ظرفیت روز دانشجو و هیجاناتی که این روز در هم‌افزایی با مسئله انتخابات ریاست جمهوری خواهد داشت، استفاده کنند.

البته در این زمینه خبر محرمانه‌ای ندارم اما وقتی خودم را جای آدم‌های حلقه خاص، اصلاح‌طلب‌ها، اپوزیسیونیست‌ها و البته بعضی اصولگراها می‌گذارم، می‌بینم نمی‌شود یک آدم سیاسی از لقمه اشتهاآور روز دانشجو،‌ آنهم روزی دانشجوی امسال بگذرد.

البته این تحلیل می‌تواند غلط باشد و روز دانشجوی امسال هم مثل تمام سال‌های قبلی بیاید و برود. ولی تحرکاتی که در رسانه‌های ضد انقلاب و ایما و اشارت‌هایی که در برخی سیاسیون نسبت به هفته‌های آینده احساس می‌کنم، در کنار رخدادهای اخیری مثل حضور برخی مقامات رده بالای کشور در دانشگاه‌ها؛ برایم خبر از این می‌دهد که 16 آذر امسال و بویژه روز دانشجویش از حالا آبستن رخدادهای نامعمولی خواهد بود.

تأکید می‌کنم رخدادهای نامعمول چون اسم سخنرانی یک مسئول در یک دانشگاه را "رخداد نامعمول" نمی‌گذارم. بلکه رخداد نامعمول از نظر من این است که یک نفر بخواهد دانشگاه و جنبش دانشجویی را بصورتی هدف‌دار پامال مطامع خود و حلقه خاصّ کنار خود بکند. (به هر شکل و صورتی) از هر حزب و گروهی هم که می‌خواهد باشد،‌ باشد.

و البته اعتقاد دارم در این میان، بیش از همه جریان خاص و اعوان و انصارش هستند که نسبت به نتایج سوء داغ شدن آذرماه امسال چشم طمع بسته‌اند.

آذرماه امسال از حالا برایم یادآور آن آذرماهیست که خاتمی آمد وسط دانشجو‌ها و بعد از سال‌ها ماهیت واقعی خود را به آنها نشان داد و می‌گفت: می‌خواهید بدهم همه‌تان را بیاندازند بیرون...؟!

آذرماه امسال ولی به دلایلی داغ‌تر خواهد بود.

و البته روزهای قشنگ تری در انتظار انقلاب اسلامی ما خواهد بود. از این بابت هیچ نگرانی‌ای نباید وجود داشته باشد.

پ.ن: و خاضعانه معذرت می‌خواهم.

احساس می‌کنم دیگر آنقدرها برای شما مخاطب‌های خوبم (و البته مخاطب‌های بدم) ثابت شده باشم که نیازی به بیان همه نشانه‌ها و اِماره‌هایی که به این نتیجه‌ می‌رساندم، نباشد.

این یک خط درگیری است که یک آدم درگیری رفته دارد نشانتان می‌دهد. و البته فهم آن هم چندان سخت نیست و جزو مشاکل و مبهمات به شمار نمی‌رود.

شما فقط باید به دیده‌بانی‌های این برادر کوچکتان اعتماد کنید.

ضمنن آقا را هم دعا کنید.

از خون بچه‌های جنبش دانشجویی (در هر تشکلی که می‌خواهند، باشد) نمی‌گذرم* اگر در آذرستان داغی که گفتم نقش خودشان را برای حمایت از رهبر و استقرار نظام در مقابل هجوم اختلافات، نفسانیات و دلخواسته‌های جریان خاص، خوب ایفا نکنند.

به ضرص قاطع می‌گویم که توی مقطع فعلی، اگر آنهایی که باید، وظیفه‌شان را برای حمایت از اصلیت و اسّ اساس نظام ایفا نکنند؛ تا همیشه ننگ برشان باقی خواهد ماند و خداوند به زودی زود نسل‌های دیگری را به جای آنها خواهد نشاند.

معتقدم بوطیقا و ماهیت نظام ما از این به بعد ساکتان حوادث مختلف و دوپهلو حرف زن‌ها را از خود خواهد راند و دیگر حوادث سال 88 تکرار نخواهد شد که یک عده‌ای یا به وظایفشان عمل نکنند و یا رسماً و علناً سکوت کنند و آنطوری که باید نه توبه کنند نه پاسخ بدهند.

*ریختن روی داریه: در گویش محلی به معنای افشا شدن است

*از خون بچه‌های جنبش نمی‌گذرم: مطایبه‌ای با منظور ضرورت پاسخگویی جنبش دانشجویی است.