عبور

زور من همينقدر بيشتر نمي‌رسد...+

که خدا کند، نتوانند در روزهاي شکسته شدن برجام و توافق ويَني دولت؛ از مظان اتهامات و اينهمه کرنش و اميدهاي واهي به خارج از کشور بِرهند. و به خيال خودشان همه چيز را حواله کنند سمت حسينيه امام خميني! کما اينکه سال 83 هم همين غلط را کردند.

درباره مصافحه مذموم ظريف با اوباما هم يک روز دست دادن کاسترو با کلينتون را شاهد مثال آوردند و اين روزها هم شنيده‌ام آقاي نقويان از دست دادن سيدالشهدا(ع) با عمر سعد لعين! گفته است.

سلّمنا... ما که نديد بديد نبوديم... ظريف هم اندازه کاسترو ضد آمريکايي باشد و مثل امام حسين(ع) عليه عمر سعد و کدخداي دوران شمشير بکشد اگر مرد است...

دست دادن و قدم زدن وقتي بد است و حال بهم زن؛ که ما مطمئنيم از تهش،‌ آن ضد آمريکايي بودن و اين مقاتله دَر نمي‌آيد!

با من هستيد هنوز...؟!

ولی رفقا اینکه اثباتاً می گویم، می‌شکند و شما هم اگر مشتری اینجا بوده باشید، می دانید که از روی هوا حرف نمی زنم! اصلاً دلیل نمی شود که شکستن برجام و عبرت شدن آن «بدون هزینه»! باشد...

و برای همین است که فکر می کنم این لحظه های احتمال اشک برای قتیل العبرات را می شود برای غریب حسینیه امام خمینی هم دعا کرد.

اصلاً فکر کنید دارم زهد فروشی می کنم یا اینکه من هم یکی از آن چند حزب اللهی ول‌معطلی هستم که جز اِکو بودن هیچ هنر دیگری توی این دنیا ندارند... مهم نیست ولی!

مهم این است که فکر می کنم با یک حساب ریاضی ساده هم می شود به این نتیجه رسید که دعا کردن برای رهبرمان توی لحظه های گریه برای جدّ غریبش، یقیناً کارِ کارستانی خواهد کرد ان‌شاء‌الله.

و مهمتر هم این است که با نظر کرامت بارگاه و دستگاه اباعبدالله(ع) سعادت دین و دنیایمان تضمین بشود و خودمان و کشورمان و رهبرمان، از گردنه برجام، سر به سلامت عبور کنیم.

پ.ن: خواستم، بنویسم این علم ها و پرچم ها و خیمه ها خاستگاه دلبری هستند.

خواستم، بگویم بعضی روزهای این دنیا هست که دیگر نمی شود مال خودت باشی.

خواستم از این حرف بزنم که گدایی اصلاً چیز خوبی نیست مگر در آستان دربار علمدار حسین(ع).

می خواستم بنویسم دوست دارم این روزها مثل معتادهای سابقه دار زشت و بی چیز، توی کنجی از این سرزمین عزا توی خودم بروم و برای غصه های پسر فاطمه خود را بزنم و گریه کنم.

ولی گاهی وقت ها، چیزهای مهمتری وجود دارد...

دعا کنید رفقا

آه... که توافقي را امضا کرده‌اند که ديگر حتي بخيه‌هاي ديپلمات کارکشته‌اي مثل جوادآقاي لاريجاني هم به کار نمي‌آيد. (متن مصاحبه دکتر محمدجواد لاريجاني با تسنيم درباره توافق وين و متن برجام)

پ.ن: دکترجواد مي‌گويد مجلس برجام را تصويب ولي بندهايش را هم اصلاح کند!
خب اصلاً دعواي اصلي برجام در داخل ايران همين است که آقايان دولتي مي‌گويند کسي حق ندارد دست به مفاد توافقنامه وين بزند!
مجلس هم که مثل دانشجوهاي سال اولي دارد رفتار مي‌کند...
به نظر من نوشداروي اين بيماري ويني! حتي حرف‌هاي نوي جوادآقا هم نيست، بلکه تأکيد بر اين تحليل است که اين توافق هم سرنوشتي بهتر از توافقات روحاني و تيمش در سال‌هاي 82 و 83 شمسي ندارد و مي‌شکند.
اگرچه به قول جوادآقا حضرات مجلس و بقيه بايد دست از اين تسبيحات سبوح قدوس بردارند و وظايف قانوني خود را انجام دهند...